بوریس جانسون روز چهارشنبه مدعی شد، بریتانیا نه تنها نباید حضور خود را در نقاط پرآشوب جهان کاهش دهد، بلکه باید حضور بیشتری در این مناطق داشته باشد.
وزیر امور خارجه بریتانیا، همچنین از مداخله نظامی بیشتر این کشور در سوریه حمایت کرد.
موضعگیری وزیر امور خارجه بریتانیا، در شرایطی مطرح می شود که گروههای حامی صلح خواستار پایان مداخلات نظامی بریتانیا در منطقه خاورمیانه از جمله سوریه شده اند.
تلاش بریتانیا بر اعاده نفوذ سابق خود در جهان
تاکید مجدد یکی از مقامات ارشد سیاسی بریتانیا یعنی وزیر خارجه این کشور بر رویکرد مداخله جویانه لندن در جهان، نشان دهنده تلاش این کشور برای اعاده نفوذ سابق خود در جهان است.
در واقع دولت محافظه کار بریتانیا در صدد است تا با ماجرا جویی بیشتر در نقاط مختلف جهان، از جمله خاورمیانه و خلیج فارس، بر کاهش اهمیت و نفوذ خود با توجه به خروج این کشور از اتحادیه اروپا (برگزیت) سرپوش بگذارد.
البته بریتانیا به عنوان متحد استراتژیک آمریکا در بسیاری از ماجراجویی های واشنگتن از سال 2000 میلادی به بعد از جمله حمله به افغانستان و عراق و حمایت از گروههای تروریستی در سوریه مشارکت داشته است.
اقداماتی که منجر به مرگ هزاران نفر از مردم این کشورها شده و جز تخریب و ویرانی حاصلی در پی نداشته است.
بویژه بریتانیا به همراه فرانسه و آمریکا و شرکای عرب خود نقش مهمی در بحران سوریه و جنگ داخلی در این کشور با حمایت همه جانبه از گروههای تروریستی ایفا کرده است.
اکنون نیز بریتانیا در قالب ائتلاف بین المللی باصطلاح ضد داعش به سرکردگی آمریکا به عملیات نظامی خود در سوریه و عراق ادامه می دهد.
در عین حال لندن به افزایش حضور نظامی در یکی از مناطق ژئواستراتژیک جهان یعنی خلیج فارس، با گشایش پایگاه دریایی جدید خود در نوامبر 2016 در بحرین پرداخته است.
هدف از ایجاد پایگاه دریایی دائمی بریتانیا در بحرین، بازگشت به راهبرد «شرق سوئز» در چارچوب یک راهبرد بزرگ تر است.
در واقع بریتانیا به عنوان یک قدرت اروپایی قصد دارد که نقش مداخله گرانه امنیتی پر رنگ تری را در خاورمیانه ایفا کند.
بدین ترتیب با چرخش استراتژی نظامی آمریکا بسوی منطقه آسیا - اقیانوس آرام، اکنون بریتانیا قصد دارد سهم بیشتری را در زمینه حفظ منافع غرب و متحدین عربش در خلیج فارس به طور خاص و در خاورمیانه و شمال آفریقا به طور عام بر عهده بگیرد.
تاثیرات منفی امنیتی حضور نظامی بریتانیا در خلیج فارس
نیروی دریایی بریتانیا در سال 1971 به طور کامل از خلیج فارس خارج شد و با عملیاتی شدن این پایگاه پس از 44 سال نیروی دریایی بریتانیا برای استقرار دائمی بار دیگر به این منطقه از جهان باز گشته است.
مسلما افزایش حضور نظامی بریتانیا در خلیج فارس نه فقط به ثبات وامنیت این حوزه حساس کمکی نمی کند بلکه صرفا موجب افزایش تنش ها در این ناحیه خواهد شد.
از سوی دیگر بریتانیا به طور محسوسی حضور نظامی خود در ماموریت های ناتو را در شرق اروپا افزایش داده است. این مساله بویژه با توجه به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برگزیت) که ازدیدگاه سران اروپایی به معنای کاهش نقش و نفوذ لندن در اروپا است اهمیت می یابد.
در واقع دولت محافظه کار بریتانیا با اعزام شمار قابل توجهی از نظامیان و تجهیزات نظامی به کشورهای حوزه بالتیک و لهستان، در صدد است تا بار دیگر بر ادامه نقش آفرینی خود در عرصه اروپا حداقل از نظر نظامی و امنیتی تاکید کند.
با این حال آشکار است که به رغم این تلاش ها، بریتانیا از جایگاه قبلی خود در اروپا برخوردار نخواهد بود.
البته فهرست مداخله جویی بریتانیا به این موارد محدود نمی شود.
لندن هم چنان به اشغال جزایر مالویناس درجنوب اقیانوس اطلس به رغم اعتراضات مکرر آرژانتین ادامه داده و حتی بر حضور نظامی و دریایی خود در این جزایر و آبهای اطراف آن افزوده است.116/111
بیشتر بخوانید:
جانسون: همکاری های امنیتی انگلیس با اتحادیه اروپا بی قید و شرط خواهد بود
واکنش روسیه به تهدید هسته ای بریتانیا/ تحلیل
