ارتش الجزایر نزدیک به 80 درصد بمب و مین هائی را که استعمارگران کار گذاشته بودند، در 2 مرحله خنثی کرده است که مرحله اول از سال 1963 تا سال 1988 ادامه یافت و دومین مرحله نیز سال 2004 آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد.
دولت الجزایر سال 1988 عملیات مین روبی را به علت بحران اقتصادی متوقف کرد ولی در سال 2004 ازسرگرفت.
وزارت دفاع الجزایر نیز به طور مداوم بیانیه هائی درباره خنثی کردن صدها مین از مجموع مین هائی که استعمارگران فرانسوی بین 1954 تا 1962 کار گذاشته اند، صادر می کند.
تعداد مین هائی که گروه های مهندسی ارتش الجزایر در دو مرحله خنثی کرده اند، بیش از 8 میلیون و 800 هزار مین است و به عبارت دیگر تاکنون اکثر میادین مین را پاکسازی کرده است.
زعباب حسن استاد تاریخ دانشگاه تونس می گوید: تحقیقات نشان می دهد که ارتش فرانسه هنگام جنگ با انقلابیون الجزایر، 11 میلیون مین را در مناطق مرزی این کشور با تونس و مغرب برای جلوگیری از رسیدن کمک ها به دست انقلابیون کار گذاشته است.
حسن افزود، آمار دقیقی درباره تعداد قربانیان انفجار مین های استعمارگران فرانسوی در دست نیست ولی در 54 سال پس از استقلال الجزایر تقریباً بیش از 50 هزار نفر به علت انفجار مین کشته یا مجروح یا معلول و قطع عضو شده اند.
دولت الجزایر نقشه های مین دوران استعمار فرانسه را در دست ندارد که همین امر عملیات مین روبی را بسیار سخت کرده است.
محمد تاواتی کارشناس نظامی الجزایری نیز گفت: هواپیماهای فرانسه در دوران استعمار الجزایر بمب های خوشه ای بر سر مردم خصوصاً مردم مناطق کوهستانی و روستائی فرومی ریختند که اکثر این بمب ها منفجر نشده اند و گلوله های توپخانه نیز به سوی مناطق مسکونی شلیک می شد که این گلوله ها پس از شلیک منفجر نمی شدند و استعمارگران از بمب هائی به شکل ظروف خانگی یا قوطی های فلزی نیز استفاده می کردند.
محمد جوادی، رئیس انجمن غیردولتی "قربانیان مین های ضد نفر" در الجزایر نیز می گوید: دولت الجزایر به کسانی که در انفجار بمب و مین ها معلول می شوند، تسهیلاتی همچون خانه اعطا می کند.
جوادی افزود: الجزایر تنها کشور بین 163 کشور امضاء کننده توافقنامه اوتاوا است که بودجه ای به مجروحین و معلولین اختصاص می دهد و با تلاش ارتش از سال 2011 تاکنون هیچ کسی به علت انفجار بمب یا مین زخمی یا معلول نشده است.
