امیر حسین اسدالله منفرد- پس از این تصمیم، وزارت آموزش و پرورش قزاقستان و به موازات آن وزراتخانه های امور دین و جامعه مدنی و نیز دادگستری این کشور نیز حجاب در مدارس را ممنوع اعلام کردند.
"زاورش بایمالدینا"، معاون وزارت دادگستری قزاقستان نیز گفت: پوشیدن لباس واحد در مدارس را نمی‌توان به عنوان نقض حق آزادی در قزاقستان دانست.
مقامات قزاقستان از مدت ها پیش تمهیداتی برای مقابله با افراط گرایی در کشور اندیشیده اند که از آن جمله می توان به اقدامات پیشگیرانه متعدد در بخش های مختلف آموزشی، فرهنگی، امنیتی و انتظامی برای مقابله با تبلیغات و تحرکات گروه های افراطی اشاره کرد.
دوره‌های آموزشی ضد افراط گرایی، توسط رییس کمیته امور مذهبی قزاقستان نیز به همین دلیل برگزار شد.
برگزاری دوره های آموزشی دوماهه برای ائمه جمعه این کشور و احیای آموزش با هدف ارتقای سطح دانش ائمه جمعه و نیز مبارزه جریان های فکری سلفیه و دیگر فرقه‌های مذهبی غیرسنتی با هدف مبارزه مؤثر با تمایلات افراط گرایی از دیگر اهداف این رویکرد دولت آستانه بوده است.
اکنون اما ناظران معتقدند که منع حجاب در آموزش و پرورش قزاقستان به عنوان فراگیرترین نهاد دولتی این کشور، نه فقط همسویی لازم را با سیاست های پیشین دولت آستانه در مقابله فرهنگی و نرم افزاری با افراط گرایی مذهبی ندارد، بلکه می تواند به ترغیب بخشی از جامعه به رویکردهای مذهبی و دینی جعلی ترغیب کند.
برخی محافل سیاسی قزاق با اشاره قانون منع حجاب در این کشور به وجود سوء تفاهم نزد دولتمردان قزاق در تعریف و اجرای اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ضروری در کشور اشاره می کنند.
اعمال محدودیت حجاب در آموزش و پرورش قزاقستان نمی تواند سرپوشی بر نابرابری اجتماعی، تشدید احساس بیگانگی، به حاشیه رانده شدن جوانان و پر کردن خلاء سطح پائین دانش و آگاهی های دینی مردم باشد و به تبعیض طبقاتی و اجتماعی در جامعه پایان دهد.
اگرچه محدودیت حجاب در قزاقستان بدون مقاومت نخواهد بود، اما اعمال منع حجاب در نهادهای دولتی همچون عاملی شتاب زا عمل خواهد کرد که بر سرخوردگی عمومی، نارضایتی از وضعیت سیاسی، بروز ناهنجاری های اجتماعی ناشی از فساد اداری و مالی کمک کرده و مجالی برای فعالیت ایدئولوژی های منحرف و ادبیات انحطاط و تفکرهای ضاله و افراطی در این کشور فراهم می کند.
بویژه که برخی ناظران معتقدند، اعمال منع حجاب در قزاقستان به هیچ وجه اقدامی به موازات تلاش های فرهنگی و تبلیغ و ترویج موسسات دینی مختلف با هدف ارتقای سطح سواد اجتماعی و دینی برای جلوگیری از تشدید روحیات افراط گرایی نخواهد بود.
