شورای حقوق بشر سازمان ملل روز سه‌شنبه در نشست پنجاه و دوم خود در ژنو، قطعنامه پیشنهادی انگلیس و ایسلند علیه جمهوری اسلامی ایران را با 23 رای مثبت، هشت رای منفی و 16 رای ممتنع تصویب کرد.
«ناصر کنعانی چافی» در واکنش به این قطعنامه سیاسی حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد: "جمهوری اسلامی ایران طرح قطعنامه وضعیت حقوق بشر در این نشست را که مبتنی بر نگرش گزینشی، غرض ورزانه، تقابل آمیز و با اهداف سیاسی تهیه و تصویب شده است را مردود شمرده و تمدید ماموریت گزارشگر ویژه تحمیلی علیه ایران را محکوم می‌کند."
یکی از چالش‌های پس از انقلاب اسلامی میان ایران و برخی کشورهای غربی، موضوع حقوق بشر است؛ این مساله بویژه در سالهای اخیر، فشارهای حقوقی و سیاسی بر ایران تحمیل کرده است.
واقعیت این است که حقوق بشر در غرب بر اساس مبانی غربی، که اغلب با مبانی حقوق اسلامی در تعارض است، تدوین شده، یعنی مبتنی بر ارزش‌ها، هنجارها و فرهنگ غرب است؛ افزون بر این، غرب از حقوق بشر استفاده ابزاری و در پیگیری تحققِ آن در کشورهای گوناگون به صورت گزینشی عمل می کند؛ به عبارت دیگر، به دلیل مستقل بودن و تفاوت نگاه جمهوری اسلامی ایران به نظم و نظام منطقه‌ای و بین‌المللی، جهان غرب تلاش می کند با بهره گیری از ابزار حقوق بشر، فشار حداکثری خود را بر ایران برای رسیدن به منافع مدنظرش، پیگیری کند.
بر همین اساس، کشورهای غربی بدون توجه به تمایزات فرهنگی و با درپیش‌گرفتن رویه‌ی سیاسی، ایران را متهم به نقض حقوق بشر کرده و با توسل به مسئله‌ی حقوق بشر و صدور قطعنامه و اعمال تحریم‌های متعدد، جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار داده‌اند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در موارد متعدد، از نقض حقوق بشر توسط کشورهای غربی از جمله آمریکا آسیب جدی دیده است؛ جنگ تحمیلی، ترور دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان مقاومت و همچنین تحریم‌های اقتصادی که از جانب کشورهای غربی بر ایران تحمیل شده از نمونه‌های روشن نقض حقوق بشر است.
نکته مهم دیگر این است که در سال های اخیر گزارشگر تعیین شده برای ایران از سوی شورای حقوق بشر نیز همواره با گزارشات غیرواقعی و غیرمستند که عمدتا از طریق افراد و یا گروه های مخالف جمهوری اسلامی ایران تهیه می شود، عملا به ابزاری سیاسی دست دشمنان ملت ایران و اعمال فشار به این کشور تبدیل شده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه نیز به همین دلیل گفته است، آنچه که طی یک دهه اخیر در قطعنامه‌های شورای حقوق بشر اتفاق افتاده است، عملا اتهام زنی یکطرفه از سوی بانیان این قطعنامه و حامیان دستور کار گزارشگر ویژه علیه جمهوری اسلامی ایران بوده و کشورهایی که خود ناقض حقوق دیگر ملت‌ها هستند، نمی‌توانند در مقام مدعی و یا قاضی وضعیت حقوق بشر بنشینند، بلکه باید پاسخگوی جنایات خود در نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در کشورهای خود و دیگر کشورهای جهان باشند.
واضح است که اراده جمهوری اسلامی ایران ارتقای حقوق بشر مبتنی بر موازین اسلامی و قانون اساسی است؛ اما قطعنامه اخیر شورای حقوق بشر، عمداً دستاوردهای حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران را با هدف انحراف توجهات از نقض حقوق مردم ایران که بر اثر تداوم تحریم های قهر آمیز یکجانبه ادامه یافته است، نادیده می گیرد.
به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران استفاده ابزاری از حقوق بشر را غیرقابل قبول دانسته و تاکید دارد که چنین رویکردی نه فقط کمکی به حفظ و ارتقای حقوق بشر نمی کند بلکه موجب تضعیف اعتبار و تصمیمات شورای حقوق بشر سازمان ملل می شود.
نویسنده: سیدحسن عقیقی
117
