به گزارش پارس‌تودی؛ سومین تظاهرات گسترده طرفداران جنبش موسوم به «جلیقه‌زردها» روز شنبه در بروکسل، پایتخت بلژیک، برگزار شد.
معترضان بلژیکی قصد داشتند به سوی دفاتر نهادهای اروپایی از جمله ساختمان کمیسیون اروپا در بروکسل حرکت کنند که با موانع پلیس مواجه شدند.
بروکسل، صحنه تظاهرات جلیقه زردهای بلژیکی
مقام‌های امنیتی بلژیک اعلام کردند، در تظاهرات اعتراضی «جلیقه‌زردها» نزدیک ساختمان پارلمان اروپا در شهر بروکسل، حدود 50 نفر بازداشت شدند.
مردم اتریش نیز در اعتراض به سیاست‌های مهاجرتی و زیاد بودن ساعات کاری‌شان به خیابان‌های وین، پایتخت این کشور رفتند و تظاهرات کردند.
به دلیل شمار بالای معترضان، بسیاری از خیابان‌های منتهی به مرکز شهر وین مسدود شده بود و تردد به کُندی انجام می‌شد.
شمار زیادی از شهروندان صربستان نیز روز شنبه در خیابان‌های بلگراد، پایتخت این کشور در اعتراض به سیاست‌های دولت «الکساندر ووچیچ» رئیس جمهوری صربستان تظاهرات کردند.
«ووچیچ» که پیشتر از ناسیونالیست‌‌های تندرو بود، اکنون پیوستن صربستان به اتحادیه اروپا را خواستار شده است که این سیاست با اعتراض گسترده در داخل این کشور مواجه شده است.
اعتراض‌های ضد دولتی در صربستان و به‌خصوص در بلگراد، پایتخت این کشور با عنوان «نه به پیراهن‌های خونین» شهرت پیدا کرده است.
هلند هم هفته گذشته، شاهد برگزاری تظاهرات جلیقه‌زردها بود.
معترضین هلندی، با پوشیدن جلیقه‌های زرد و تجمع در میادین اصلی شهرهای لاهه، آمستردام و روتردام خواستار استعفای مارک روته نخست وزیر این کشور شدند.
معترضان هلندی در این تظاهرات تغییر سن بازنشستگی، سیاست‌های مهاجرتی دولت و کاهش هزینه‌های آموزشی و بهداشتی را خواستار شدند.
جنبش «جلیقه‌زردها» به کانادا رسید
در همین حال، جنبش جلیقه‌زردها به کانادا نیز تسری پیدا کرد و معترضان کانادایی با پوشیدن جلیقه‌های زرد در اعتراض به سیاست‌های دولت وهمچنین درحمایت از مردم فرانسه درچند شهر کانادا تظاهرات کردند.
ده‌ها نفر از معترضان، با تجمع در برابر شورای شهر «هالیفاکس» از سیاست‌های «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا انتقاد کردند.
تظاهرات مشابهی نیز در شهرهای «تورنتو»، «ادمونتون» و «وینی‌پک» کانادا برگزار شد.
جنبش جلیقه‌زردها، از روز 17 نوامبر گذشته و از فرانسه آغاز شد. این جنبش، در ابتدا در اعتراض به افزایش مالیات سوخت برگزار شد با این حال، در ادامه به تظاهرات ضد سرمایه‌داری تبدیل شد و به نوعی لیبرال دموکراسی را در اروپا به چالش کشیده است.
باوجود عقب نشینی امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه از سیاست‌هایی نظیر افزایش مالیات سوخت، اما نه تنها در این کشور اعتراض‌ها متوقف نشد، بلکه به الگویی برای کشورهای اروپایی تبدیل شد.
بیشتر بخوانید:
جلیقه‌زردها؛ عقب‌‌نشینی مکرون با چاشنی وعده‌ها
