به گزارش خبرگزاری ایران پرس؛ امانوئل مکرون رییس جمهوری فرانسه در نشست سالانه سفرای فرانسه با حالت طعنه آمیز گفت : " درست است که فرانسه از سال 2013 در ساحل علیه تروریسم مداخله نظامی کرد، اما رهبران آفریقایی "فراموش کردند از ما تشکر کنند". مهم نیست زمان همه چیز را روشن می کند. ناسپاسی نیز یک بیماری غیر مسری است."
مکرون ادعا کرد که هیچ یک از کشورهای افریقایی بدون مداخله نظامی فرانسه نمی‌توانستند به صورت مستقل مدیریت شوند.
رییس جمهوری فرانسه در حالی که رفتار غیر انسانی کشورش حتی صدای مقامات سیاسی و مذهبی برخی کشورهای غربی را نیز در آورده است ، افزود: " از آنجایی که ما بسیار مودب هستیم به سران کشورهای آفریقایی پیشنهاد دادیم که حضور نظامی ما پایان یابد و نظامیان خود را سازماندهی مجدد کنند."
این اظهارات نه تنها خشم کشورهای افریقایی بلکه بلافاصله خشم حزب چپ رادیکال La France insoumise (LFI) را برانگیخت و اظهارات پدرمابانه رئیس دولت فرانسه را مورد انتقاد قرار داد.
مهامت ادریس دبی ایتنو، رئیس جمهور چاد نیز اعلام کرد که اظهارات مکرون از رویکرد تحقیر آمیز فرانسه درباره آفریقا و آفریقایی‌ها حکایت دارد. وی افزود: "مکرون به جای حمله به آفریقا، باید تلاش‌های خود را به راه حل‌های مسائلی متمرکز کند که مردم فرانسه با آن رو به رو هستند."
عثمان سونکو نخست وزیر سنگال نیز ، این ادعای مکرون را که خروج سربازان فرانسوی به دنبال پیشنهاد فرانسه انجام شده ، را رد کرد.
چاد در 28 نوامبر به طور غافلگیرانه اعلام کرده بود که به توافقنامه نظامی بین پاریس و انجامنا پایان می دهد، که نشان دهنده پایان شصت سال همکاری نظامی از زمان پایان استعمار فرانسه است. عملیات عقب نشینی ارتش فرانسه در دسامبر آغاز شد.
چاد با حدود هزار سرباز مستقر، آخرین پایگاه فرانسه در ساحل بود. سربازان و هواپیماهای جنگنده فرانسوی از زمان استقلال در سال 1960 تقریباً به طور مداوم در چاد به بهانه آموزش سربازان مستقر شده بودند.
بین سال‌های 2022 تا 2023، چهار مستعمره سابق فرانسه، نیجر، مالی، جمهوری آفریقای مرکزی و بورکینافاسو، به پاریس دستور داداند که ارتش خود را از سرزمین‌هایشان خارج کند.
ماه گذشته، به فاصله چند ساعت، سنگال و چاد به نوبه خود خروج سربازان فرانسوی از خاک خود را اعلام کردند و به طور رسمی نظامیان خود را سازماندهی مجدد کردند.
در ماه ژانویه، ساحل عاج نیز اعلام کرد که پایگاه نظامی فرانسه در پورت بوئه در نزدیکی ابیجان به این کشور واگذار خواهد شد.
فرانسه به بهانه حفظ امنیت وارد خاک آفریقا شد اما با استعمار و استثمار، ثروت و معادن کشورهای مختلف این قاره را غارت کرد.
چندی پیش خبرگزاری «آناتولی» ترکیه در گزارشی ابعاد مختلف این استعمار و استثمار را مورد بررسی قرار داد و نوشت: "جنایات و نسل‌کشی‌هایی که فرانسه در کشورهای تحت مستعمره‌اش به ویژه در قاره آفریقا انجام داده، وجدان جامعه جهانی را جریحه دار کرده‌است."
با آغاز استعمارگری فرانسه در سال ۱۵۲۴، این کشور بیش از ۲۰ کشور آفریقایی در غرب و شمال این قاره را اشغال کرد. ۳۵ درصد آفریقا نزدیک به ۳۰۰ سال تحت استعمار فرانسه قرار داشته‌است.
در طول حدود پنج قرن استعمار فرانسه بر آفریقا و به ویژه پس از جنگ استقلال این کشورها در دوره بعد از جنگ جهانی دوم، آنان با سرکوب شدیدی مواجه شدند که در مجموع بیش از ۲ میلیون آفریقایی کشته شدند. فرانسه همچنین با خشونت تمام، خواست مردم کشورهایی که با وعده اعطای استقلال از طرف این کشور در جنگ جهانی دوم شرکت کرده‌بودند، سرکوب کرد.
رفتار فرانسه در قاره آفریقا طوری غیرانسانی است که صدای اعتراض مقامات سیاسی و مذهبی غربی را نیز بلند کرده‌است. چندی پیش پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان خطاب به کشورهای اروپایی گفت: "دست‌های خود را از روی آفریقا بردارید؛ از خفه کردن آفریقا دست بردارید. نه معدنی برای استثمار و نه سرزمینی برای غارت، در آفریقا وجود دارد."
جورجیا ملونی نخست وزیر ایتالیا نیز با نشان دادن عکسی از یک کودک آفریقایی، درباره فرانسه تاکید کرد: "کودکان را در معادن به کار اجباری می‌گیرند و مواد خام کشورهای آفریقایی را استخراج می‌کنند، در نیجر فرانسه ۳۰ درصد اورانیوم مورد نیاز خود را برای فعالیت راکتورهای اتمی استخراج می‌کند ولی ۹۰ درصد مردم نیجر بدون برق زندگی خود را می‌گذارنند."
ملونی تصریح کرد: "ماکرون، برای ما موعظه نکن! تو کاری کردی که آفریقایی‌ها مجبور به ترک قاره خود شده‌اند. راه حل، انتقال آفریقایی‌ها به اروپا نیست، بلکه آزاد کردن آفریقا از بند برخی کشورهای اروپایی است. ما به موعظه‌های شما گوش نمی‌دهیم، مفهوم است؟"
کشورهای آفریقایی که حدود پنج قرن سایه استعمار فرانسه را روی سر خود حس کرده‌اند، اینک یکی پس از دیگری از دایره استعمار و استثمار این کشور اروپایی خارج می‌شوند؛ کشورهای آفریقایی به این درک رسیده‌اند که فرانسوی سال‌هاست به بهانه برقراری ثبات و امنیت و مبارزه با تروریسم در کشورهای مختلف این قاره پهناور حضور دارند اما این اهداف نه تنها محقق نشده که نتیجه عکس داده‌است. در واقع فرانسه دفاع از امنیت و مبارزه با تروریسم را پوششی برای پنهان کردن اهداف استعماری خود در قاره آفریقا قرار داده‌است. کشف گورهای جمعی در نزدیکی پایگاه نظامیان فرانسوی در مالی، نفوذ فرانسه در بخش‌های اقتصادی کشورهای منطقه در قالب مشارکت و پرداخت وام‌های بلند مدت از این اهداف شوم پرده برمی‌دارد.
اما تصور اینکه فرانسه حتی پس از خروج نظامی از کشورهای آفریقایی، دست از سر آنها بردارد، تصوری سطحی است. از نگاه کارشناسان استعمار نوین راهکار جدید فرانسه برای غارت و چپاول آفریقاست؛ روشی که بجای ماجراجویی‌های نظامی گذشته بر اعطای وام و کمک‌های بلاعوض، گسترش تحرکات فرهنگی و اجتماعی همچون استقرار شبکه‌های وابسته به خود یا ایجاد مؤسسه‌های غیردولتی و نهادهای حقوق بشری در کشورهای آفریقایی استوار است و به طور کلی در این راهبرد، جنبه اقتصادی بر جنبه نظامی غلبه خواهد داشت.
412
