شیخ الجبری در آن سال با صدور فتوایی، ترک شهر تحت محاصره بیروت را تحریم کرد و با به دست گرفتن سلاح در کنار نیروهای مقاومت، به جنگ با صهیونیست ها برخاست.
این عالم لبنانی از جمله حامیان مقاومت در جنوب لبنان و از کسانی بود که در تقویت جنبش مقاومت در جنوب لبنان نقش بسزایی داشته و تا زمان درگذشتش نیز در کنار جنبش مقاومت حزب الله لبنان، با طرح تکفیری های تروریست در منطقه مقابله می کرده است.
شیخ الجبری همواره در همه مناسبت ها، مخالفت خود را با توطئه های تکفیری ها در منطقه اعلام داشته و بر ضرورت مقابله با اندیشه های افراطی و تکفیری تاکید داشته است.
وی در دار الفتوای لبنان دارای سمت ناظر الازهر لبنان بود و یکی از موسسان مجمع علمای مسلمانان لبنان به شمار می رفت.
عربستان سعودی بارها با تهدید شیخ الجبری، وی را به خارج شدن از مجمع علمای مسلمانان لبنان فراخوانده بود اما وی بدون توجه به این تهدیدات به فعالیت خود در این مجمع، ادامه می داد.
وی با تشکیل جنبش الامه، از آن به عنوان تریبونی برای دفاع از جنبش مقاومت اسلامی حزب الله لبنان و جنش مقاومت فلسطین استفاده می کرد.
شیخ الجبری تحت تاثیر افکار شیخ احمد کفتارو مفتی فقید سابق سوریه و نیز افکار امام خمینی (ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بود و اعتقاد داشت که نباید میان شیعه و سنی تفرقه باشد؛ از این رو وی نقش مهمی در مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در ایران داشته است.
شیخ الجبری در سال های پایانی عمر خود در زمینه های آموزشی نقش بسیاری ایفا می کرد چنانچه مدیریت 10 سازمان آموزشی را در مناطق مختلف لبنان، بر عهده داشت.
الجبری دو ماه پیش هنگامی که برای تبلیغات اسلامی به آفریقا سفر کرده بود دچار عارضه سکته مغزی شد و پنج شنبه شب گذشته پس از دو ماه تحمل رنج بیماری درگذشت.
