نسرين صفایی: بر اساس گزارش این نهاد بین المللی، از ماه ژوئیه امسال که درگیری بین طرف های رقیب در جوبا پایتخت سودان جنوبی آغاز شد، حدود 90 هزار نفر از این کشور به اوگاندا فرار کردند.
در حالی که اوگاندا یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می آید، مردم و دولت این کشورباید بهای سنگینی برای میزبانی دست کم 320 هزار آواره سودان جنوبی و آوارگان از کشورهای بوروندی و جمهوری دمکراتیک کنگو بدهند.
"فیلیپو گراندی" Filippo Grandi رئیس دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل روز 29 اوت در دیدار از اوگاندا از اردوگاه های آوارگان در این کشور بازدید کرد.
وی یادآور شد: اوگاندا در منطقه بی ثبات کشور های دریاچه های بزرگ واقع شده، اما در عین حال کشوری با ثبات است به همین علت روزانه هزاران پناهجو و آواره از جنگ و خشونت های داخلی کشورشان می گریزند و به اوگاندا پناه می آورند.
طبق آمار سازمان ملل متحد پس از اتیوپی و کنیا، اوگاندا درسال 2015 با افزایش شمار آوارگان، سومین کشور میزبان آوارگان در قاره آفریقا شده است.
اوگاندا با حدود نیم میلیون آواره و پناهجو که از بحران و جنگ درسودان جنوبی، بوروندی و کنگو دموکراتیک گریخته اند از دید برخی از ناظران، مناسب ترین کشور برای اقامت آوارگان است.
دولت اوگاندا بر اساس طرح توسعه ملی، اجازه کار و تجارت و رفت و آمد آزادانه در سراسر این کشور داده است و آوارگان می توانند در کامپالا پایتخت اوگاندا نیز به آسانی تردد و زندگی کنند.
گرچه، آوارگان از کشورهای همجوار در بدو ورود به اوگاندا، دراردوگاه ناکیوال Nakivale اسکان می یابند، اما به تدریج در مناطق روستایی و بافت شهری نفوذ می کنند و زندگی مسالمت آمیزی در کنار شهروندان اوگاندایی دارند.
با این همه کارشناسان تاکید دارند: هجوم آوارگان از کشورهای جنگ زده، همواره می تواند مشکلات بی شماری را برای مردم و دولت کشور میزبان به وجود بیاورد.
فیلیپو گراندی تصریح می کند: جامعه بین المللی باید کمک مالی بیشتری را در اختیار دولت های اوگاندا، اتیوپی و کنیا بگذارد که هرکدام میزبان حدود 600 تا 700 هزار آواره هستند.
وی به این مطلب مهم اشاره می کند که ورود همین تعداد آواره در روز می تواند به سرنگونی دولت ها در اروپا منجر شود.
فیلیپو گراندی همچنین گفته است بودجه اختصاص داده شده برای مقابله با بحران آوارگان در اروپا، دو تا سه برابر میزان کمک به کشورهای آفریقایی همچون اوگاندا است.
اگر بحران آوارگان آفریقا از زاویه ای دیگر بررسی شود، گسترش آن به کشورهای همسایه اوگاندا در منطقه دریاچه های بزرگ به همان میزان مشکلات را بیشتر خواهد کرد.
همین دلایل موجب شد دولت کنیا با وجود همدردی که با دولت سومالی در خصوص مبارزه با گروه الشباب دارد، اردوگاه دداب را که بزرگترین اردوگاه پناهندگان جهان محسوب می شود، تعطیل کند و پناهجویان را وادار به بازگشت به زادگاهشان کند.
از دید آگاهان، حل بحران پناهجویان و کاهش مهاجرت آوارگان در کشورهای آفریقایی در اهدای کمک مالی خلاصه نخواهد شد و باید تدابیری برای برقراری ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی در این کشورها اندیشید.
هم اکنون کارشناسان سازمان ملل متحد با اشاره به آوارگان سودان جنوبی در اوگاندا، وضعیت شمال این کشور را مصیبت بار می دانند و در باره تشدید بحران به جامعه بین المللی هشدار داده اند.
