آمریکا با زیرپا گذاشتن برخی معیارها و قوانین در ارتباط با موضوع تایوان، در پی اعمال فشار به چین است، مساله ای که می تواند به تشدید جنگ لفظی بین دو قدرت بیانجامد.

درحالیکه چین ازمقامات آمریکا خواسته بود تا با مقامات تایوانی دیدار نکنند، اما تدکروزسناتور جمهوریخواه کنگره آمریکا با تسای اینگ ون رئیس حکومت تایوان در ایالت تگزاس دیدار کرد.

کروزدراین دیداردرپیامی تند، خاطر نشان ساخت که این قانونگذاران آمریکا هستند که تصمیم می گیرند با چه کسی ملاقات  و چه برنامه ای را اجراء کنند،بنا بر این،چین نمی تواند برای واشنگتن تعیین تکلیف کند.

به نظرمی رسد، شعارهای دونالد ترامپ رئیس جمهوری منتخب آمریکا بتدریج عملی می شودوملاقات کروزبا رئیس حکومت استقلال طلب  تایوان، موید همین دیگاه است.

ترامپ درخلال کارزارانتخاباتی خود گفته بود اگر چین به آمریکا امتیاز ندهد ، امریکا به دلایلی روشن چین راتحت فشار خواهد گذاشت.

باردیگرالبته ،بعد از پایان دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون دموکرات، به نظرمی رسد که چین دیگرشریک استراتژیک آمریکا نیست بلکه به گفته بوش پسر، رئیس جمهوری (جمهوریخواه ) سابق آمریکا، رقیب استراتژیک آمریکا محسوب می شود.

متناسب با تحرکات سیاسی وبعضا اقدامات نظامی آمریکا درگسترهآسیا-پاسیفیک این برداشت وجود دارد که تحلیل ها باید به سمت "تاثیرمعمای تایوان برروابط چین و آمریکا "سوق پیدا کند.

درزمان کلینتون،پکن و واشنگتن باب گفت وگوها را بازواعلام کردند که هر دو کشوربی آنکه لطمه ای به منافع بزرگ یکدیگر وارد آورند  (قرارداد کاملته الوداد )، درپی تقویت همکاریها درزمینه های مختلف باشند.

هرآنچه را که چین دردوران کلینتون ازآمریکا بابت مسایل مربوط به تایوان خواسته بود، واشنگتن خود رامتعهد به اجراء آن می دانست.اکنون اما، بویژه در سال های اخیر،روابط دوکشورعمدتا متاثر از متغییر هایی بوده است که گاه چین وآمریکا را درمقابل یکدیگر قرار داده است.

واقعیت این است که نه مسایل مربوط به کره شمالی ،یک مساله جدا است ونه مسایل مربوط به ژاپن باچین ویا چین با دیگر متحدان آسیایی آمریکا از یکدیگر قابل تفکیک اند.

چنانچه با ظرافت ودقت به این مسایل وموضوعات نگاه شود ، می توان به درهم تنیدگی آنها پی برد که حل هر یک از آنها نیاز مند مشارکت چین و آمریکا است.

آنجا که آمریکایی ها ، چین را درمورد متقاعد کردن کره شمالی برای دست کشیدن این کشور ازفعالیت های هسته ای ، بی مسئولیت می دانند ، طبعا چین باید منتظر اقدامات واکنشی آمریکا باشد .اما آیا آمریکا می تواند همه بیانیه ها، قراردادها وپروتکل های امضاء شده با چین درمورد تایوان را نادیده بگیرد؟

چین می گوید ترامپ چاره ای جزپذیرفتن واقعیت ها ،پایبندی به سیاست اصل چین واحد به مرکزیت پکن ووفاداری به معیارهای حقوقی ندارد .برژینسکی مشاورسابق امنیت ملی آمریکا، درکتابش به نام"شانس دوم "  گفت  آمریکا باید روسیه رامدام ازچین جدا نگهدارد وهمکاری هایش را با چین تقویت کند، زیرا مسلح شدن چین علیه آمریکا می تواند پیامدهای منفی داشته باشد.

مهم تر اینکه چین درنشست کنگره درسال 2005 ،  قانون ضد تجزیه طلبی را تصویب  واعلام کرد، توسل به زوربرای الحاق تایوان به سرزمین اصلی ، هیچگاه منتفی نیست.