برگزاری رزمایش یکی از روش های متعارف برای حفظ امادگی های رزمی و همچنین ارتقای سطح آموزش و بکارگیری تاکتیک ها و تجهیزات پیشرفته دفاعی است.
برگزاری اینگونه تمرین ها اما در شرایط حساس کنونی منطقه و تهدید های پیرامونی ایران دارای پیام ویژه ای است.
شکی نیست که امنیت داخلی وصیانت از حریم مرزهای هوایی ؛ دریایی و زمینی در عالیترین سطح مورد توجه و اهتمام مسوولان کشور قرار دارد. اما از نگاه کلان به مقوله امنیت باید گفت که امروزه ظرفیت سازی های دفاعی به مولفه های زیادی بستگی دارد. زیرا هم در محیط پیرامونی و هم در سطح بین المللی با متنوع شدن تهدید ها از جنگ های متعارف تا جنگ نرم و جنگ های فضایی و اکترونیکی؛ تعریف امنیت ابعادی گسترده یافته است. ازاینرومتناسب با تهدید ها ، قدرت نظامی کشورها بر اساس شاخص های علمی و توان تخصصی نیروها و تجهیزات سنجیده می شود.
با توجه به این تهدید ها، یکی ازشاخص های اصلی در دکترین دفاعی ایران، توسعه ظرفیت های رزمی در تراز پاسخگویی به تهدید ها در بعد نرم افزاری و سخت افزاری است.
داشتن امنیت بطور کلی تابعی از دو اصل کلیدی است.
نخست بومی سازی دانش و تخصص درصنایع دفاعی و دوم، افزایش ظرفیت های دفاعی متعارف است.
تحلیلگران مسایل امنیتی و نظامی وجود پایگاه های نظامی امریکا وبه تازگی انگلیس در منطقه، در محیط پیرامونی ایران را بخشی از راهبرد بلند مدت امریکا وانگلیس و برخی کشورهای منطقه برای ایجاد ناامنی در حوزه امنیتی ایران ارزیابی می کنند.
آمریکا در یک دهه گذشته با ترویج ایران هراسی، میلیاردها دلار سلاح و هواپیماهای جنگنده به کشورهای عربی منطقه خلیج فارس فروخته است.
استمرار این روند نشان می دهد هدف قدرت های استکباری به چالش کشاندن ایران درحوزه امنیت است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب وفرمانده معظم کل قوا در بازدیدی که چندی قبل از فناوری‌های پیشرفته، بومی و دانش بنیان صنایع نظامی ایران داشتند در بیاناتی با تأکید بر لزوم ادامه مسیر افزایش توان دفاعی تصریح کردند؛ "....در دنیایی که قدرت‌های «زورگو، سلطه‌گر و دارای کمترین جوهره اخلاق، وجدان و انسانیت» حاکم هستند، و از تجاوز به کشورها و کشتار انسان‌های بی‌گناه هیچ ابایی ندارند، توسعه صنایع دفاعی و تهاجمی کاملاً طبیعی است، زیرا این قدرت‌ها تا اقتدار کشور را احساس نکنند، امنیت تأمین نخواهد شد.
"براساس این اصول، دکترین نظامی ایران بردو اصل مهم بازدارندگی و تهاجمی قرارگرفته است. اکنون ایران از نظر قدرت رزمی در جایگاهی است که در معادلات امنیتی منطقه و در حفظ ثبات و امنیت یک وزنه مهم بشمار می رود. ایران البته هیچگاه آغاز گر جنگ نبوده اما در عمل نشان داده که در عرصه مقابله با تهدید ها و پاسخگویی به متجاوز با اقتدارعمل می کند و ظرفیت آنرا را دارد که با تکیه بر توان نظامی و دفاعی خود مقابل جریان های نا امن کننده درمنطقه بایستد.
