چرا مهم است:
عطار نیشابوری، یکی از ستون‌های ادبیات عرفانی فارسی، نه تنها در ایران که در جهان به عنوان نماد جستجوی حقیقت و عشق الهی شناخته می‌شود. روز بزرگداشت او فرصتی است برای بازخوانی اندیشه‌هایی که قرن‌هاست انسان‌ها را به تفکر و خودشناسی دعوت می‌کند.
زمینه خبر:
فرید الدین عطار نیشابوری یکی از گنجینه‌های ارزشمند فرهنگ ایرانی و میراث بشری است. او که در قرن ششم هجری قمری (دوازدهم میلادی) می‌زیست، یک داروساز، عارف و شاعر بزرگ بود.
عطار در شهر نیشابور، چشم به جهان گشود و در همان‌جا به تحصیل و کسب علم پرداخت. این ادیب ایرانی، بیش از هر چیز، به دلیل اشعار عرفانی و داستان‌های تمثیلی‌اش شهرت دارد. آثاری که نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان ، مورد توجه و تحسین قرار گرفته‌اند.
این ادیب و شاعر و عارف بلندآوازه ایرانی در جریان حمله سپاهیان مغول به نیشابور در سال ۶۱۸ هجری قمری جان خود را از دست داد اما آوای خوش کلامش همچنان در ایران و جهان جاری است.
نکات کلیدی:
منطق‌الطیر و نماد سیمرغ: این اثر تمثیلی، سفر پرندگان به سوی سیمرغ (نماد حقیقت مطلق) را روایت می‌کند و به عنوان یکی از شاهکارهای عرفانی جهان شناخته می‌شود.
تأثیر جهانی: آثار عطار از قرن ۱۸ به بعد به زبان‌های اروپایی از جمله انگلیسی، فرانسوی و آلمانی ترجمه شد و الهام‌بخش متفکران و هنرمندان غربی بود.
پیوند با مولانا: گفته می‌شود ملاقات مولوی جوان با عطار، نقطه عطفی در شکل‌گیری اندیشه‌های عرفانی او بود.
مضامین جهان‌شمول: مفاهیمی مانند عشق، رنج و جستجوی معنا در آثار عطار، او را به چهره‌ای فرازمانی تبدیل کرده است.
نگاه عمیق‌تر:
عطار نیشابوری به دلیل عمق اندیشه‌ها، زبان شیرین و مضامین جهان‌شمول آثارش، جایگاه ویژه‌ای در قلب‌های مردم سراسر جهان دارد و همواره به عنوان یکی از بزرگترین نمایندگان فرهنگ و ادب فارسی مورد تجلیل قرار می‌گیرد.
عطار نه تنها یک عارف بزرگ بود، بلکه به عنوان نظریه‌پرداز در حوزه عرفان اسلامی نیز شناخته می‌شود. مضامین و محتوای عرفانی که او در آثارش بیان می‌کند، همواره جدید و نوآورانه است و نشان‌دهنده‌ی عمق تفکرات او در زمینه شناخت انسان و رابطه‌اش با عالم هستی است.
سیما مشتاقان
