کشتار مردمان بی گناه با گازهای سمی فلج کننده اعصاب جنایتی بود که هنوز هم پس از سال ها آثار و تبعات آن باقی است. در آن زمان سکوت رسانه ای غرب، بخاطر موقعیت بین المللی عراق و حامیان غربی و عربی اش باعث شد که این تراژدی انسانی تا مدت ها بازتاب گسترده ای نداشته باشد.
شهر حلبچه توسط جنگنده بمب افکن های میراژ و سوپر اتاندارد فرانسوی که در اختیار رژیم صدام قرار داده شده بود بمباران شیمیایی شد. طبق اسناد موجود در این بمباران پنج هزار نفر جان باختند و بیش از 15 هزار نفر مصدوم شدند.
عوامل شیمیایی، ترکیب هایی هستند که در صورت کاربرد مؤثر بر ضد انسان، حیوان یا گیاه، به مرگ یا ضایعات قابل توجه دائمی یا موقّتی در ساختار اندامی آن‌ها منجر می شود.
جنگ افزار شیمیایی، عوامل شیمیایی هستند که به صورت جامد، مایع و گاز تهیه می شوند و در صورت انتشار در صحنه نبرد، منجر به بروز آثار کشنده، آسیب رساننده یا ناتوان کننده در موجودات زنده می گردند.
سلاح شیمیایی، شامل ترکیبات مخرب شیمیایی است که قدرت نفوذ بسیار بالایی دارند، این قدرت نفوذ بالا، وجه تمایز آن با دیگر سلاح هاست، این سلاح‌ها با توانایی نفوذ در ساختمان‌ها و وسایل نقلیه حتی به میزان کم، ظرف چند ثانیه یا چند دقیقه، موجب از دست دادن توانایی هر موجود زنده ای، یا حتی مرگ آن‌ها می‌شود.
تخریب یک سلاح شیمیایی یا اتمی در اثر انفجار آن، تابش رادیو اکتیویته و گرمایی آن و ترکیبات شیمایی مخرب آن است که اثرات آن، حتی در اثر تماس با لباس یا بدن فرد آلوده و یا به وسیله‌ی آب آلوده، منتشر می‌شود. گازهای وی ایکس، سارین، خردل، بوتولینوم توکسین و افلاتوکسین از کشنده ترین گازهای شیمیایی استفاده شده در جنگ ها هستند.
از منظر حقوق بین المللی؛ استفاده از سلاح شیمیایی نقض آشکار پروتکل 17 ژوئن 1925 در محکومیت کاربرد سلاح های شیمیایی، اسناد کنفرانس صلح لایحه 1899 و 1907، ماده 6 اساسنامه دادگاه نورنبرگ 1964، ماده 5 عهدنامه واشنگتن 1922، ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948و کنفرانس منع کاربرد از سلاح های شیمیایی (پروتکل منع استفاده از سلاح شیمیایی 1929 و کنوانسیون چهارم ژنو 1949) است.
اما باوجود همه این معاهدات صدها شرکت غربی در تهیه مواد مورد نیاز بمب‌های شیمیایی با رژیم بعث عراق همکاری داشتند. این واقعیتی است که هرگز نمی‌توان آنرا فراموش کرد.
بر اساس گزارش های منتشر شده نزدیک به چهار صد شرکت اروپایی از جمله شرکت هایی از کشورهای هلند، آلمان و فرانسه در دوران جنگ تحمیلی به رژیم بعث عراق سلاح و تجهیزات تولید سلاح شیمیایی فروختند.
طی هشت سال دفاع مقدس رژیم متجاوز صدام بارها به استفاده گسترده از سلاح های شیمیایی مبادرت کرد و رزمندگان وافراد غیر نظامی ایران را هدف این سلاح ها قرار داد.
عراق هنگامی از سلاح های شیمیایی در طول جنگ تحمیلی استفاده کرد که جزو 120 کشور امضا کننده پروتکل ژنو درباره منع استفاده از سلاحهای سمی و شیمیایی بود.
پروفسور «اوبن هندریکس»، رئیس آزمایشگاه سم‌شناسی بیمارستان گان فلاندر بلژیک می گوید: "در این حمله از 3 نوع گاز مختلف استفاده شد. این گازها شامل گاز خردل (ایپریت)، گازهای اعصاب (تابون، سارین یا سومان)، VX و گاز سیانوژن هستند."
سردشت، قربانی حملات شیمیایی
نخستین حمله شیمیایی عراق در زمان جنگ تحمیلی در ژانویه 1981 اتفاق افتاد. از آن تاریخ تا پایان جنگ، نیروهای عراقی طی بیش از ۳۵۰۰ بار بمباران شیمیایی بیش از یکصد هزار ایرانی را در شهرها و مناطق مرزی و نیز در جبهه های جنگ تحمیلی شهید و مصدوم کردند.
در بمباران شیمیایی سردشت در 24 ژوئن 1988 بیش از یکصد تن از ساکنان غیرنظامی شهر جان باختند و هشت هزار نفر دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند. در پی جنایت سردشت، شهر «حلبچه» کردستان عراق در 16 مارس 1988، هدف بمباران شیمیایی قرار گرفت.
شبکه تلویزیونی«ای. بی. سی» آمریکا در ۲۰ شهریور ۱۳۶۹ (۱۱ سپتامبر ۱۹۹۰) در برنامه‌ای با عنوان «خطی بر روی شن» به تشریح عملکرد آمریکا و آلمان در تجهیز صدام به سلاح شیمیایی پرداخت و گزارش داد به دنبال فقدان هرگونه اعتراض عمومی، صدام حسین به توسعه مجتمع جنگ‌افزارهای شیمیایی مخفی خود که توسط شرکت‌های آلمان غربی در سامره در خارج از بغداد طراحی شده بود، ادامه داد.
آمریکا درزمان جنگ جهانی اول، بیش از 5 هزار تن مواد شیمیایی با کاربرد بعنوان سلاح شیمیایی تولید کرد وبخشی از ذخایر تسلیحات شیمیایی خود را به اروپا منتقل کرد. آمریکا هیروشیما و ناکازکی ژاپن را بمباران اتمی کرد و هواپیمای مسافر بری ایرباس ایران را با موشک بر فراز آبهای ایران در خلیج فارس ساقط کرد.
آمریکا امروز هم با حمایت از اسراییل و عربستان شریک جنایات صهیونیست ها در فلسطین است و با ارسال سلاح های ممنوعه برای کشتار زنان و کودکان بدست عربستان در یمن کارنامه خود را به نمایش گذاشته است.
آمریکا در این زمینه ها رکورد دار است و یکی از بدترین کارنامه ها را در زمینه سلاح های کشتار جمعی دارد.
فاجعه بمباران شیمیایی شهرستان مرزی سردشت در شمال غرب ایران و شهر حلبچه در کردستان عراق بی تردید سندی غیرقابل انکار از دروغ بودن ادعای حقوق بشری آمریکا است.
بارش بمب و گلوله‌های حاوی گازهای کشنده و خطرناکی با ترکیبات سیانور و تاول‌زاهای شدید گوگردی و خردل نام و یاد حبلچه و سردشت و همه قربانیان سلاح های شیمیایی را در ذهن تاریخ رویاند و مدعیان حقوق بشر را رو سیاه کرد.
گذشت 31 سال از این فاجعه و تراژدی انسانی، شاید غبار فراموشی زمان را بر روی این رویداد نشانده باشد، اما غم و اندوه بجای مانده بر روح و جسم همه آنهایی که قربانی سلاح های شیمیایی اهدایی غرب به صدام جنایتکار؛ دیکتاتور معدوم رژیم بعث حاکم بر عراق شدند؛ تمام نشدنی است.
نویسنده: جمشید امین زاده
116
بیشتر بخوانید:
مراسم سالروز فاجعه بمباران شیمیایی حلبچه در عراق
حلبچه؛ 29 سال پس از فاجعه/ ویدئو
