ایران پرس: «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا در تلاش برای جذب یکی دیگر از متحدان چین، به ویتنام سفر کرد.

این تازه‌ترین اقدام آمریکا در راستای تحقق سیاست جدید این کشور در منطقه هند - اقیانوس آرام از ماه آوریل سال 2021 میلادی است. سیاستی که بر پایه تقابل نظامی با چین و به آشوب کشیدن منطقه شرق و جنوب شرقی آسیا برنامه ریزی و تدارک دیده شده است.

در پنج ماه گذشته، جو بایدن در کاخ سفید میزبان رئیس‌ جمهوری فیلیپین بوده، ضیافت شام مفصلی برای نخست‌وزیر هند فراهم کرده است و در کمپ دیوید نشستی سه‌ جانبه با رهبران ژاپن و کره جنوبی برگزار کرده بود.

آمریکا در این دیدارها تلاش کرده است تا این کشورها را که نگران افزایش قدرت و نفوذ نظامی چین هستند، به سمت خود جلب کند.

در همین ارتباط رسانه های آمریکایی از جمله «سی.ان.ان» گزارش داد: "چین و روسیه، این ذهنیت جنگ سردی آمریکا را که در آن کشورهای جهان به بلوک‌ های قدرت تقسیم شده‌اند، محکوم می‌کنند؛ اما آمریکا همچنان به این یارکشی‌ها ادامه می‌دهد و تلاش می کند در قالب رقابت متحد قابل‌ اتکاتری به نظر برسد."

تردیدی نیست که سیاست نظامی گری آمریکا در مناطق شرق و جنوب شرقی آسیا مشکلات ملت های این مناطق را بیش از پیش تشدید خواهد کرد.

در این میان سیاستمداران حاکم بر «هانوی» و مردم ویتنام تجربیات بیشتری از دیگر ملت های این مناطق در اندوخته های خود دارند. سیاست های نظامی گری آمریکا در مناطق مختلف جهان، بر کسی پوشیده نیست.

به عنوان مثال، «کاملا هریس» معاون رئیس جمهوری آمریکا در سفر به ماه می سال 2021 میلادی ویتنام، ضمن اعلام آمادگی برای اعزام کشتی‌های جنگی آمریکایی بیشتر به دریای جنوبی چین، مدعی شد: "باید فشار علیه دولت پکن هر چه بیشتر افزایش یابد."

معاون رئیس جمهوری آمریکا در دیدار با رئیس جمهوری ویتنام نیز مدعی شد: "باید راه‌هایی برای افزایش فشار بر پکن پیدا کنیم تا از کنوانسیون سازمان ملل درخصوص قوانین دریایی تبعیت کند و بتواند قلدری و ادعاهای زیاده از حد در خصوص حریم دریایی را به چالش بکشد."

جدا از سیاست های خطرناک نظامی گری آمریکا در شرق و جنوب شرقی آسیا، مقام های کاخ سفید برای مهار چین به کشورهای شرق آسیا چشم دوخته اند. این در حالی است که منافع ویتنام در تشدید اختلاف های چین و آمریکا مستتر است.

از زمانی که آمریکا به محدودسازی برخی از کالاهای صادراتی به چین اقدام کرده، دولت هانوی توانسته است جایگزین فعالیت های اقتصادی چین در بسیاری از مناطق جهان شود.

با این حال، این حقیقت را نباید نادیده گرفت که چین و ویتنام اختلافات تاریخی زیادی دارند و مقام های کاخ سفید در تلاش هستند تا با سوءاستفاده از این اختلافات، در جهت منافع آمریکا بهره برداری کنند.

تردیدی نیست که سوءاستفاده آمریکا از ویتنام به زیان مردم این کشور تمام می شود و  در صورت متحد شدن ویتنام با آمریکا علیه چین، ممکن است فاجعه دهه 1960 میلادی در ویتنام تکرار شود و در نتیجه این تنش ها، دولت و مردم ویتنام و کشورهای به اصطلاح متحد آمریکا متضرر اصلی خواهند بود.

با نگاهی به اهداف سفر جو بایدن و هیات آمریکایی به ویتنام، اکنون مقام های ویتنام باید از خود سوال کنند:

چرا آمریکا قصد دارد آرامش مناطق شرق و جنوب شرقی آسیا را از طریق اعزام ناوگان های نظامی بر هم بزند؟

چرا رهبران کاخ سفید تلاش می کنند به جای اتحاد اقتصادی، با کشورهایی نظیر ویتنام، به سمت اتحاد نظامی پیش بروند ؟

پاسخ به این سوال ها مشخص است.

آمریکا که از مناطق شرق و جنوب شرقی آسیا فاصله زیادی دارد، تلاش می کند از دولت ها و ملت های این مناطق در جهت منافع خود سوءاستفاده کند.

هدف مقام های کاخ سفید، قرار دادن کشورهایی نظیر ویتنام، فیلیپین، ژاپن و کره جنوبی در مقابل چین است تا خسارت های اصلی را ملت های این مناطق ببینند و در نهایت آمریکا برنده اصلی تنش های دولت ها و ملت های این مناطق قلمداد شود.

نویسنده: محمدعلی طالبی

117