"خانم شیخ حسینه" نخست وزیر بنگلادش گفت: میانمار قصد ندارد آوارگان روهینگیایی را پذیرش کند.
نخست وزیر بنگلادش افزود، مشکل بر سر این است که میانمار به صورت قطعی قصد ندارد از آوارگان روهینگیایی استقبال کند.
"شیخ حسینه" همچنین از آژانس های بین المللی بشر دوستانه که در اردوگاه های آوارگان در جنوب بنگلادش مستقر هستند به علت این که مخالف هر گونه جابجایی اجباری آوارگان هستند انتقاد کرد و عنوان کرد، این سازمان ها به طور واقعی به دنبال پایان دادن به این بحران نیستند.
منفعل بودن میانمار در مقابل شهروندان آواره این کشور و نیز مخالفت دولت این کشور با بازگشت صدها هزار مسلمان روهینگیا علامتی تازه است که نشان می دهد بودائیان تندرو با کمک ارتش این کشور به طور نظام مند و سازمان یافته مسلمانان این کشور را قلع قمع کرده و از کشور فراری داده اند.
این همان چیزی است که سازمان ملل هم بارها به آن اشاره کرده و رفتار میانمار با اقلیت روهینگیا را جنایتی سازمان یافته و پاکسازی قومی خوانده است.
اما با وجود این واقعیت که سازمان ملل در گزارشها خود بر جنایات روی داده در مناطق مسلمان نشین غرب میانمار از سوی نظامیان و بودائیان تندرو این کشور صحه گذاشته است، این سازمان همانند دیگر نهادهای بشر دوستانه و همچنین کشورهای غربی تاکنون برای دستکم بازگرداندن مسلمانان به خانه و کاشانه شان در میانمار قدمی برنداشته اند.
نخست وزیر بنگلادش هم دیروز به این موضوع اشاره کرد که سازمان های بشردوستانه بین المللی به طور واقعی به دنبال پایان دادن به این بحران نیستند.
"عبدالعلیم موسی" امام جماعت مسجد الاسلام واشنگتن به شبکه تلویزیونی پرس تی وی می گوید: "سکوت کشورهای غربی در قبال نسل کشی مسلمانان روهینگیا در میانمار نشان می‌دهد که زندگی، ارزش‌ها، خانواده، فرهنگ و میراث مردم تا زمانی‌که به دور چیزی که برای غرب با ارزش است مثل نفت یا طلا یا سایر منابع پیچیده نشود، اهمیتی ندارد."
واقعیت این است که بی عملی و بی تحرکی کشورهای غربی و بازیگرانی که سنگ حقوق بشر را به سینه می زنند در قبال جنایات صورت گرفته در میانمار باعث تداوم نسل کشی مسلمانان و همچنین مخالفت میانمار با بازگشت اقلیت روهینگیا شده است.
"روبرت ماردینی"، یکی از مسئولان کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در میانمار چندی پیش به روزنامه‌نگاران گفت: " شرایط لازم برای بازگشت داوطلبانه، سالم و محترمانه پناهندگان مسلمان راخین به میانمار هنوز هم فراهم ساخته نشده است. هیچ کسی نمی تواند مدعی شود که شرایط موجود در راخین برای بازگشت امن این افراد مطلوب است."
این درحالیست که میانمار و بنگلادش نوامبر 2017 بر سر بازگشت صدها هزار آواره روهینگیا توافق کردند اما اکنون که حدود دو سال از فرار بیش از 740 هزار آواره مسلمان روهینگیا به بنگلادش می گذرد نه تنها فرایند بازگشت آوارگان آغاز نشده است که خود اقلیت روهینگیا نیز به علت تداوم خشونت بودائیان میانمار علاقه ای به بازگشت ندارند.
این وضع علاوه بر اینکه باعث تداوم شرایط بحرانی آوارگان در اردوگاههای واقع در مرزهای بنگلادش با میانمار شده است بلکه همچنین مشکلات زیادی را برای این کشور پرجمعیت آسیا ایجاد کرده است.
از همین رو دولت بنگلادش از هر فرصتی برای رساندن صدای خود به گوش جهانیان استفاده می کند تا جهانیان به بی تحرکی در قبال این معضل پایان دهند و حاکمان نایپیداو را وادار کنند زمینه را برای بازگشت آوارگان فراهم کنند. 139/118
نویسنده: محمود بلنداختر
بیشتر بخوانید:
مخالفت میانمار با پذیرش آوارگان روهینگیایی
انتقاد هند از گزارش سازمان ملل در خصوص اخراج مسلمانان روهینگیا
تصمیم بنگلادش برای انتقال هزاران آواره مسلمان روهینگیا به جزیره ای دورافتاده
