ترامپ در نشست خبری بعد از اعلام خبر توافق جدید تجاری با کانادا و مکزیک که قرار است جایگزین پیمان نفتا شود، گفت: «ایالات متحده تقریبا درهمه قراردادهای تجاری خود با دیگر کشورهای دنیا بازنده است زیرا درهمه این قراردادها کسری تجاری دیده می‌شود.»
البته وی مدعی شد توافق جدید با دوهمسایه شمالی و جنوبی آمریکا، بهترین توافق تاریخ تجارت در جهان بوده است و این توافق همه خواسته‌های آمریکا را برآورده می‌کند.
توافق جدید قرار است تجارت یک تریلیون دلاری میان آمریکا، کانادا و مکزیک را در سرزمینی با نیم تریلیون جمعیت باز تعریف کند. آمریکایی‌ها امیدوار هستند مکزیک و کانادا زیر فشار، تهدید و ارعاب دولت ترامپ، تعرفه‌های وارداتی را کاهش دهند و فرصت بیشتری را برای صادرات کالاها و خدمات آمریکایی فراهم کنند.
با این حال، تردیدهای جدی وجود دارد که معضل دیرینه و عمیق کسری تراز بازرگانی آمریکا با همسایگانش از طریق توافق جدید تجاری از بین برود. در سال 2014 مکزیک و کانادا به ترتیب 53 و 35 میلیارد دلار مازاد تجاری با آمریکا داشتند که در مجموع حدود 17 درصد کسری تراز بازرگانی این کشور را تشکیل می‌دادند. غلبه برچنین حجم عظیمی ازکسری بازرگانی از طریق عقد پیمان جدید تجاری با کانادا و مکزیک دور از انتظار خواهد بود.
البته پیش‌بینی می‌شود طی چند سال و با اصلاح مقررات، موازنه تجاری تا حدودی به نفع آمریکا تغییر کند. با این حال، ولع سیری ناپذیرمصرف کالا و خدمات در جامعه آمریکا، این کشور را به بزرگ‌ترین بازار مصرف در جهان تبدیل کرده است. آمارها نشان می‌دهد که به ازای هر آمریکایی، هفت دلار کالا و خدمات وارد آمریکا می‌شود؛ درحالی که این رقم برای کشوری مانند چین، فقط یک و نیم دلار است.
جان رایدینگ (John Ryding) کارشناس ارشد اقتصادی مؤسسه RDQ می‌گوید: انتظار داریم که با توجه به بیشتر بودن تقاضای داخلی در آمریکا از پتانسیل عرضه طی سال جاری، کسری تراز بازرگانی آمریکا در مقایسه با تولید ناخالص داخلی روندی افزایشی را طی کند. از این رو؛ اعمال تعرفه‌‌ها نمی‌تواند عدم تعادل در تجارت خارجی آمریکا را کاهش دهد.
ضمن این که طی چند دهه، مزیت نسبی آمریکا درتولید بسیاری ازکالاها ازجمله کالاهای مصرفی کم دوام و بدون نیاز به تکنولوژی بالا در این کشورکاهش یافته و چرخه تولید عموما به خارج از آمریکا منتقل شده است. این در حالی است که هزینه تولید در آمریکا به دلایلی از جمله دستمزدها، قوانین کارگری و مقررات بیمه‌ای بالاست و قدرت رقابت را از تولید کنندگان آمریکایی می‌گیرد.
در نهایت این که تضمینی وجود ندارد پیمان جایگزین نفتا سرنوشتی بهتر از خود نفتا داشته باشد. در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 حامیان نفتا در آمریکا این پیمان را بهترین توافق برای تولید کنندگان، مصرف کنندگان و کارگران آمریکایی معرفی می‌کردند.
درحالی‌که 25 سال بعد و اکنون، دونالد ترامپ می‌گوید با اجرای نفتا کسری تراز بازرگانی آمریکا بیش از دو تریلیون دلار افزایش یافت و بیش از چهار میلیون شغل تولیدی از دست رفت. 25 سال بعد نیز ممکن است قضاوتی مشابه درمورد «توافق آمریکا - کانادا - مکزیک » بیان شود.
141/120
نویسنده: امیرعلی ابولفتح
بیشتر بخوانید:
ال‌پائیس: پیامدهای رونمایی ترامپ از توافق‌نامه جدید نفتا
توافق آمریکا و کانادا برای نجات پیمان تجاری نفتا+ ویدئو
مکزیک: سرنوشت کانادا در «نفتا»ی جدید به زودی مشخص می‌شود
