سید رضی عمادی- سعد حریری با حمایت از انتخاب میشل عون به عنوان رئیس جمهوری جدید لبنان، خلاء ریاست جمهوری این کشور را باعث فلج شدن نهادهای رسمی و ضررهای اقتصادی دانست.
با پایان یافتن دوره ریاست جمهوری "میشل سلیمان" در ماه می 2014 ، انتخاب سیزدهمین رئیس جمهوری این کشور همان گونه که انتظار می رفت با بن بست مواجه شد.
دلیل اصلی این بن بست به شیوه انتخاب رئیس جمهوری در لبنان باز می گردد.
در لبنان، رئیس جمهوری با رأی مستقیم مردم این کشور از طریق انتخابات برگزیده نمی شود. وظیفه انتخاب رئیس جمهوری بر عهده پارلمان لبنان است.
رئیس جمهوری لبنان از میان مسیحیان مارونی این کشور و توسط پارلمان لبنان پس از پایان دوره شش ساله یک رئیس جمهور انتخاب می شود.
صرف انتخاب رئیس جمهوری توسط پارلمان لبنان یک ایراد به شیوه انتخاب نیست بلکه آن چه سبب بن بست می شود این است که کرسی ها پارلمان لبنان به طور مساوی میان مسیحیان و مسلمانان تقسیم می شود.
همین عامل سبب می شود که در پارلمان لبنان هیچ اکثریتی شکل نگیرد. در چنین شرایطی، تقریبا اکثر مسایل سیاسی به یک بن بست یا حتی یک بحران تبدیل می شود.
برای مثال، در سال 2008 انتخاب رئیس جمهور جدید لبنان که با بن بست مواجه شده بود در حال تبدیل به یک جنگ داخلی بود که تنها با میانجی گری دولت قطر میان گروه های سیاسی لبنان، "میشل سلیمان" رئیس جمهور شد.
در سال 2013 نیز پس از استعفای "نجیب میقاتی" از سمت نخست وزیری لبنان و انتخاب "تمام سلام"، تشکیل کابینه وی حدود یازده ماه به طول انجامید زیرا در درون پارلمان لبنان اجماع نظر درباره کابینه ایجاد نمی شد.
تنها چند ماه پس از تشکیل کابینه "تمام سلام"، بحران دیگری در لبنان آغاز شد که بحران انتخاب رئیس جمهوری جدید بود. در جلسه نخست پارلمان لبنان برای انتخاب جانشین "میشل سلیمان"، پارلمان به حد نصاب رسید اما "سمیر جعجع" نتوانست حتی به اندازه آراء سفید، رأی اعتماد نمایندگان را به دست آورد.
جلسات دوم تا چهل و پنجم پارلمان لبنان، هیچ یک به دلیل به حد نصاب نرسیدن دو سوم نمایندگان پارلمان تشکیل نشد تا با وجود گذشت 29 ماه از پایان رئیس جمهوری میشل سلیمان، همچنان این پست خالی باشد.
علت به حد نصاب نرسیدن شمار اعضای پارلمان لبنان نیز اختلاف نظر درباره نامزد معرفی شده برای تصدی پست ریاست جمهوری این کشور است.
در حالی که جریان 8 مارس وابسته به حزب الله لبنان خواستار ریاست جمهوری "میشل عون" بود، جریان 14 مارس وابسته به سعد حریری که تحت حمایت عربستان سعودی نیز قرار دارد، با ریاست جمهوری میشل عون مخالف بود.
اکنون با حمایت جریان 14 مارس از ریاست جمهوری میشل عون، به نظر می رسد که این بحران 29 ماهه در آستانه حل شدن قرار گرفته است.
"میشل عون"، رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح لبنان و همپیمان حزب الله است.
