حضور نیافتن سران روسیه و چین در نشست هند که در حال برگزاری است، نشان می دهد که با تقویت چرخش قدرت جهانی به سمت شرق کشورهایی مانند آمریکا دیگر مانند گذشته توانایی لازم را برای جهت دهی به تحولات بین المللی مطابق با خواست و دیدگاه های خود ندارند.
«دانیل کوالیک» کارشناس مسایل بین المللی در این باره می گوید:«به نظر می رسد، آمریکا هنوز باور نکرده که چرخش قدرت از غرب به شرق در حال تکمیل است و ساختارهایی که قدرت های غربی به خصوص آمریکا از جمله گروه ۲۰ برای پیشبرد اهداف خود ایجاد کرده بودند، قابلیت و کارایی خود را از دست داده اند و این تحول با مخالفت هایی که از سوی اعضای مهم ان با تصمیمات و رویکردهای امریکا صورت می گیرد، کاملا مشخص است.»
از این رو اعتراض چین به میزبانی آمریکا برای نشست سران سال ۲۰۲۶ گروه بیست، مورد حمایت و تایید روسیه نیز قرار گرفت. روح و فحوای بیانیه گروه بیست کاملا نشان می دهد که امریکا تلاش کرده است تا از فرصت این نشست در جهت محکومیت روسیه در جنگ اوکراین استفاده کند.
اگر چه در نشست سال گذشته سران گروه بیست در بالی اندونزی نیز به صراحت بیانیه ضد روسی منتشر شد اما در اجلاس دهلی نو با توجه به روابط راهبردی هند و روسیه اگر چه به نظر می رسد در بیانیه پایانی درصدی ملاحظه کاری صورت گرفته است اما رویکرد بیانیه کاملا ضد روسی و به نفع اوکراین است.
این در حالی است حداقل کشورها عضو گروه بیست که راه منطق را در پیش گرفته اند می توانستند در مورد علل بروز جنگ و سیاست های تهاجمی امریکا در چارچوب ناتو به شرق و افزایش تهدیدات این سازمان نظامی هم نکاتی را در بیانیه یاد اور شوند.
«هی سینگ تسو» کارشناس مسایل بین المللی در این باره می گوید: «امریکا می کوشد در بیانیه های پایانی نشست هایی مانند گروه بیست فقط سیاست ها و اهداف خود را دیکته کند این در حالی است که راه انصاف اشاره به سیاست های تهاجمی امریکا و ناتو به سمت شرق و محدود کردن روسیه در مرزهای خود است. گسترش جغرافبایی ناتو به سمت شرق بزرگترین تهدید امنیتی کشورهایی مانند روسیه و حتی چین است.»
در هر حال، اگر چه گروه ۲۰ (G20) یک سازمان بین المللی متشکل از ۱۹ کشور به همراه اتحادیه اروپا است که برای رسیدگی به مسائل کلان مرتبط با اقتصاد جهانی مانند ثبات مالی بین‌المللی، کاهش تغییر اقلیم و توسعه پایدار فعالیت می‌کند اما امریکا این گروه را نیز مانند سایر تشکل های بین المللی از اهداف و اساسنامه خود منحرف کرده و کوشیده است آنرا به تریبونی برای پیشبرد اهداف و برنامه های شوم خود تبدیل کند.
به همین دلیل تشکل های منطقه ای و بین المللی که امریکا در آن حضور دارد نه تنها کمکی به حل مشکلات جهانی نمی کنند، بلکه اختلافات و شکاف ها میان اعضای ان عمیق تر می شود. به گونه ای که کشورهای شرق از جمله چین و روسیه به سمت گسترش تشکل های بین المللی مانند بریکس گام برمی دارند که به دلیل حضور نداشتن امریکا ابتکار عمل آن، دست کشورهای شرقی است.
نویسنده: مجید وقاری
116
