به گزارش پایگاه اینترنتی گلوبال تایمز؛ هر چند به باور کارشناسان اقتصادی، آمریکا در نهایت، بازنده نبرد اقتصادی با چین خواهد بود ولی همین مساله می تواند به اندازه بحران اقتصادی 2008، بر اقتصاد دو کشور و دیگر اقتصادهای کلان جهانی تاثیری ویرانگر به جا بگذارد و به همین دلیل، دو طرف با توجه به اینکه سود دو جانبه از همکاری به مراتب بیشتر از زیان تقابل است، باید مذاکرات خود را برای از سرگیری همکاری های اقتصادی از سر بگیرند.
با این حال جنگی تمام عیار نیز همچنان دور از انتظار نیست. جامعه و شرکت های آمریکایی می توانند در خصوص پیشنهادهای دولت این کشور بر سر اعمال تعرفه های ده تا 25 درصدی درباره دویست میلیارد دلار صادرات چین به آمریکا، دیدگاه های خود را مطرح کنند.
در حال حاضر، چین و آمریکا بر بسته ای از کالاها به ارزش پنجاه میلیارد دلار از هر طرف، تعرفه اعمال کرده اند. هر دو طرف نیز تدابیری برای جلوگیری از زیان های اقتصادی اتخاذ کرده اند.
در واکنش به حمله دقیقی که چینی ها بر تعرفه کالاهای عمدتا تولید شده در آمریکا داشتند، «دونالد ترامپ» رییس جمهور آمریکا اعلام کرد: از ماه ژوئیه، برنامه ای به ارزش دوازده میلیارد دلار را برای پرداخت یارانه به محصولات کشاورزی به اجرا می گذارد، اقدامی که بی شک منطق آن از سوی اعضای سازمان تجارت جهانی مردود و محکوم است.
نکته جالب اینکه ترامپ تهدید کرده است آمریکا را از این سازمان خارج می کند. لازم به یادآوری است که آمریکا و مکزیک به تازگی به توافقی تجاری دست یافته اند که حزب جمهوری خواهان، پیش از انتخابات میان دوره ای در ماه نوامبر می تواند از آن به عنوان برگ برنده ای به سود خود استفاده کنند.
چنانچه پروفسور «بری ناوتون» استاد دانشگاه کالیفرنیا در «سن دییگو» نیز گفته است، اقداماتی که چین برای تلافی جویی در برابر آمریکا انجام می دهد، بیشتر از موضع دفاعی و اقداماتی واکنشی هستند.
اقدامات مثبت اقتصادی چین
به هر روی، چین به عنون مدافع جهانی سازی و نظام تجاری چند جانبه گرا اقدامات و سیاست های مثبتی در مسائل مالی، پولی و تعیین نرخ ارزی را به اجرا گذاشته است.
مرحله دوم مذاکرات توافق تجارت آزاد (FTA) بین چین و پاکستان و مذاکرات تجارت آزاد با جزایر موریس به تازگی نهایی شده است.
پیش از شروع این منازعه در ماه ژوئیه، اقتصاددانان هشدار داده بودند که اقدامات تعرفه ای مانند مالیات های سنگین به افزایش بها برای کالاهای مصرفی داخلی منجر می شود.
با توجه به ساختار واردات که در آمریکا وجود دارد، این مساله به صورت خاص در خصوص این کشور بیشتر صدق می کند.
چشم انداز جنگ تجاری چین و آمریکا
این تعرفه ها به احتمال زیاد به کسانی که در نظر بود سود به آنها برسد، از جمله اقشار کم در آمد و کارکنان بخش اداری (کارمندان) زیان می زند.
چنانچه گزارش اخیراندیشکده اروپایی «بروژل»Bruegel پیش بینی می کند، شروع جنگ تجاریِ در بلند مدت برای هر کدام از طرف ها در چین، اتحادیه اروپا و آمریکا به اندازه سه تا چهار درصد تولید ناخالص داخلی زیان وارد می کند که با تاثیری که بحران مالی سال 2008 وارد کرده بود، برابری می کند.
همچنین در خصوص چشم انداز جنگ تجاری نیز باید گفت رسانه های اصلی در آمریکا مانند «فارن پالیسی»، «آتلانتیک» و «واشنگتن پست» باور دارند آمریکا در نهایت بازنده این جنگ تجاری خواهد بود.
«جوزف استیگلیتز»Joseph E. Stiglitz نیز گفت: چینی ها هدف و راهبردی مشخص دارند و از حمایت بیشتری برخوردارند که این مساله به زیان آمریکاست.
جنگ تجاری آمریکا و چین، واکنشی متفاوت به مساله جهانی سازی
جنگ تجاری آمریکا و چین بازتابی از تفکر و واکنشی متفاوت به مساله جهانی سازی است. درکوتاه مدت، اقدامات اقتصادی یکجانبه گرا با سیاست های محافظتی که باعث افزایش محبوبیت در داخل می شوند، بیشتر کارت های قمار انتخاباتی موثری به شمار می آیند.
با این حال، آسیب منازعات تجاری بلند مدت بر رفاه مردم به تدریج آثار خود را نمایان می کند، هر چند که افرادی مانند «رابرت لایتزر» Robert Lighthizer نماینده تجاری آمریکا و «پیتر ناوارو» Peter Navarro مشاور اقتصادی کاخ سفید که دیدگاه هایی به شدت ضد چینی دارند، چندان تمایلی به اذعان کردن به چنین مسائلی ندارند.
جهانی سازی به صورتی گسترده وعمیق در همه بخش های زندگی انسان ها وارد شده و غیر قابل بازگشت است. چین همچنان برای گسترش نظم در اقتصاد باز بین المللی و نظام مدیریتی عادلانه جهانی تلاش خواهد کرد.
همانطور که «شی جین پینگ» رییس جمهور چین نیز در دیدار با «آنتونیو گوترش»، دبیر کل سازمان ملل متحد که برای حضور در نشست همکاری های چین و آفریقا به پکن آمده بود، تاکید کرد:
"عزم چین برای تعمیق گسترده اصلاحات غیرقابل تغییر است و آمادگی دارد اقداماتی صحیح برای متحد ساختن همه طرف ها با هدف حفاظت از آزادی و تسهیل تجارت و ساختن اقتصاد باز جهانی صورت دهد."
اقدام ترامپ در اعمال تعرفه بر دویست میلیارد دلار کالاهای صادراتی چین، خط سیر اشتباه سیاست های آمریکاست و واکنش جهانی به این مساله می تواند محکی واقعی برای عزم عمومی توافق شده بر سر قوانین اقتصادی باشد.
در سطح جهانی، چین همچنان باید با قدرت دادن به توانمندی های اجرایی و مشارکت سازنده در مراقبت، گسترش و تعیین معیارهای جهانی، به دنبال تقویت نقش تعیین کننده سازمان تجارت جهانی باشد.
با چنین اقدامی است که چینی ها می توانند از شرکای تجاری هم فکر خود در سیاست های تلافی جویانه نیز کسب حمایت کنند. به هر صورت، عملکرد موثر سازمان تجارت جهانی و نهادهای تصمیم گیر آن به سود بیشتر کشورها از جمله چین است.
در منطقه نیز چین باید به صورتی جدی اقدام به تعامل در مذاکرات سیاسی و رایزنی هایی با رویکرد برد-برد کند؛ اقداماتی مانند گسترش مذاکرات مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای از جمله این تلاش ها به شمار می آیند.
در داخل نیز چین باید نوآوری های فناوری را برای مغتنم شمردن و کسب نوآوری در رقابت فناوری های آینده تقویت کند.
هر چند موضوعی به نام همکاری های بین المللی نیز به نظر اصطلاحی نخ نما شده می آید ولی همین امر توانسته است در تعریف روابط چین و آمریکا در دهه های گذشته و تاثیراتی که در این روابط به جا گذاشت، کمک کند.
انتظار این است که دو قدرت بزرگ اقتصادی دنیا وضعیت نامساعد کنونی را بسنجند و همکاری های خود را با مذاکراتی که در آینده ای نزدیک شروع می شود، از سر بگیرند، به خصوص اینکه این موضوع را نیز باید در نظر داشته باشند که سودی که دو طرف از این موضوع می برند بر زیانی که منازعه می تواند به جا بگذارد، می چربد.
مترجم: حسین جعفریامی
141/116
بیشتر بخوانید:
سی‌جی‌تی‌ان: چشم‌انداز جنگ تجاری چین و آمریکا
آغاز جنگ تجاری آمریکا و چین؛ بزرگترین جنگ تجاری در تاریخ اقتصاد جهان/ تحلیل و ویدئو
آغاز جنگ تجاری آمریکا و چین؛ بزرگترین جنگ تجاری در تاریخ اقتصاد جهان/ تحلیل و ویدئو
