به گزارش روز چهارشنبه ایران پرس، پایگاه تحلیلی «نشنال اینترست» در یادداشتی در این زمینه نوشت، طبق لایحه جدید بودجه آمریکا که در دولت ترامپ به تصویب رسیده، قرار است به بودجه دفاعی آمریکا مبلغ 54 میلیارد دلار افزوده شود و بیشتر این مخارج، به حضور نظامی آمریکا در آسیا باز می گردد.
در عین حال، مشاوران دونالد ترامپ در امور قاره آسیا که اساساً از مخالفان برقراری ارتباط با چین محسوب می شود، سخت در تلاش بوده اند تا ذهنیت جنگ افروزی تمام عیار را علیه چین در جامعه آمریکایی قوت بخشند.
در همین راستا، «استیو بانون» استراتژیست ارشد ترامپ در سال گذشته در یک مصاحبه رادیویی از احتمال بروز جنگ ما بین آمریکا و چین در ظرف ده سال آینده خبر داده بود.
این در حالیست که «پیتر ناوارو» و «الکساندر گری» مشاوران ترامپ در امور آسیا اخیراً از نوعی سیاست مسالمت آمیز در قبال آسیا حمایت کردند و خواستار افزایش 350 کشتی به ناوگان دریایی آمریکا شدند.
رکس تیلرسون وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا نیز در حضور اعضای کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، چین را از دسترسی به جزایر مصنوعی دریای جنوبی چین منع کرده بود.
کارشناسان حقوق بین الملل نیز بر این نکته اذعان دارند که آمریکا و چین، مسیری را در روابط خود در پیش گرفته اند که آن دو را بالاجبار به سمت روابطی مخرب و فرسایشی سوق خواهد داد.
این مساله ریشه در توانمندی چین و تمایل روز افزون رهبران این کشور به باز آفرینی و ایجاد تحول نظم جهانی و تقارن آن با افول توانمندی های آمریکا در حفظ شرایط کنونی دارد.
البته در شرایط کنونی که دوران جهانی سازی فرا رسیده است؛ روابط و ملاحظات متقابل اقتصادی مانع از بروز هرگونه جنگ مابین آمریکا و چین می شود و در واقع دو کشور به دلیل حفظ منافع خود هم که شده از رویارویی نظامی و جنگ با یکدیگر پرهیز می کنند چراکه در غیر این صورت آتش جنگی عظیم در تاریخ جهان افروخته خواهد شد که بهایی گزاف به طرفین تحمیل خواهد کرد و هر دو طرف بازنده خواهند بود، این مساله بر هیچ یک از مقامات چینی و آمریکایی پوشیده نیست.
نکته ای بسیار مهم این است که حتی در صورت عدم بروز جنگ و نبردی آشکار بین آمریکا و چین، این دو باید به نوعی از جنگ سرد تن بدهند که در طی آن اجباراً ناگزیر به موضع گیری در قبال یکدیگر خواهند بود.
از سوی دیگر شواهد حاکی از آنست که ایالات متحده امریکا به دلیل موضع گیری سیاسی خود به تدریج همپیمانان خود در کشورهای جنوب شرق آسیا را از دست خواهد داد و با توجه به مخالفت ترامپ با توافق همکاری های دو سوی اقیانوس آرام، ممکن است هر لحظه بر وخامت اوضاع و تیرگی روابط بین طرفین افزوده شود .
به این ترتیب ترامپ باید برای تغییر این شرایط هرچه سریع تر وارد عمل شود و استراتژی را درپیش گیرد که به موجب آن، مساله توازن قدرت را در جهان امروز بپیذیرد.
به این مفهوم که وی و مشاورانش باید پذیرند که چین در حال حاضر به با نفوذترین کشور در آسیا بدل شده است، سپس در مرحله بعد، تغییر اساسی در سیاست خارجی خود به وجود آورد؛ به این مفهوم که تاکید خود را از حوزه مسائل نظامی به حوزه مسائل اقتصادی معطوف نماید.121/110
بیشتر بخوانید:
سرنوشت مبهم توافق همکاری های دو سوی اقیانوس آرام در دوران ترامپ
اعتراض آمریکایی ها به توافقنامه تجاری اقیانوس آرام
هشدار چین به آمریکا درباره جنگ تجاری
آلبرایت: ترامپ عروسک دست «استیون بنن» است
