سومین دور مذاکرات بغداد و واشنگتن چهارشنبه گذشته (7 آوریل) به صورت ویدئو کنفرانسی و با حضور فواد حسین، وزیر خارجه عراق و آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا برگزار شد.
اساساً دلیل اصلی شکل گرفتن سه دور مذاکره میان آمریکا و عراق، مصوبه پارلمان عراق برای خروج نظامیان آمریکایی و افزایش درگیریهای نظامی آمریکا با گروههای عراقی در داخل این کشور بود.
با این حال، در این دور از مذاکرات دوجانبه موضوع «خروج» نظامیان آمریکایی از طرف دولت عراق مطرح نشد. «جوى هود» معاون وزیر خارجه آمریکا گفت: "در خلال این دور از گفتگوها، هیئت عراقى درخواستى را مبنى بر خروج نیروهاى آمریکایى از عراق ارائه نداده است."
تفاوت ماهوی این دور از مذاکرات بغداد و واشنگتن در این بود که برای نخستین بار طرف عراقی با دولت «جو بایدن» مذاکره میکرد. مذاکرات دو دور گذشته میان دولت الکاظمی و دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری سابق آمریکا برگزار شده بود.
با توجه به این تغییر در آمریکا، دولت بغداد نیز مسیر دیگری را در این دور از مذاکرات در پیش گرفت و به جای تمرکز بر موضوع «خروج» نظامیان بر «شراکت» با آمریکا تمرکز کرده بود.
فواد حسین، وزیر خارجه عراق در پایان این مذاکرات اعلام کرد: "دولت عراق بر اهمیت همکارى و تقویت شراکت با ایالات متحده آمریکا در تمامى زمینهها تأکید دارد و از آمریکا مىخواهیم که شراکت میان طرفین از طریق یادداشتهاى تفاهمنامه و امضاى توافقات بین دو کشور تقویت شود."
این شراکت در ابعاد اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و آموزشی خواهد بود. حتی در بعد مهم امنیتی و نظامی که مصوبه پارلمان مبنی بر ضرورت خروج نظامیان آمریکایی از عراق نیز وجود داشت، دولت بغداد در این دور از مذاکرات خواستار همکاری مشترک با طرف آمریکایی شد.
فواد حسین در این خصوص نیز گفت: "دو تیم عراقی و آمریکایی بر همکاری مشترک با یکدیگر در زمینه امنیتی تأکید و اعلام کردند که حضور نیروهای آمریکایی در عراق بنا بر دعوت دولت عراق از آنان برای حمایت از نیروهای امنیتی در مبارزه با داعش بوده است و همچنین طرفین به این توافق نیز رسیدند که در پرتو پیشرفت نیروهای امنیتی عراقی، نقش نیروهای آمریکایی و نیروهای ائتلاف در حال حاضر مستشاری و آموزشی شده است و نه رزمی."
این بعد مهم از توافق به منزله قانونی بودن حضور نظامیان آمریکایی در عراق از دید دولت بغداد است و در عین حال، از آنجایی که دولت بغداد خواستار تداوم حضور نظامیان آمریکایی است، وظیفه تأمین امنیت این نظامیان را نیز بر عهده دارد.
در واقع، مقرر شد پادگانهایی که نظامیان آمریکایی در آن حضور دارند، پادگانهای عراقی در نظر گرفته شوند. بنابراین، با توجه به این توافقها، هر گونه حملهای از سوی گروههای عراقی علیه پادگانهایی که نظامیان آمریکایی حضور دارند به منزله حمله علیه تمامیت ارضی عراق و یک درگیری داخلی محسوب خواهد شد.
نکته پایانی اینکه، این دور از مذاکرات نه تنها وضعیت نظامیان آمریکایی را در عراق متزلزل و محدود نکرده بلکه به منزله واگرایی دولت و پارلمان و همچنین نبود انسجام سیاسی در این کشور است.
نویسنده: سیدرضی عمادی
117
بیشتر بخوانید:
بیانیه مشترک بغداد-واشنگتن درباره وضعیت نیروهای آمریکا در عراق