انتفاضه الاقصی از روز یکم اکتبر 2000 آغاز شد و تا 8 فوریه 2005 که توافق آتش‌بس در شرم الشیخ به امضا رسید، ادامه یافت. در طول 4 سال و 4 ماه، 3712 فلسطینی به شهادت رسیده و دهها هزار نفر نیز زخمی شدند.
با این حال، فلسطینی‌ها نه تنها هرگز از مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی دست نکشیده‌اند بلکه مقاومت طی این سال‌ها تقویت نیز شده است.
نشانه ملموس باور فلسطینی‌ها به مقاومت این است که از پایان انتفاضه الاقصی در سال 2005 تاکنون هزاران فلسطینی به شهادت رسیده و دهها هزار نفر نیز زخمی و بازداشت شدند، اما دست از مقاومت نکشیده اند. نشانه تقویت مقاومت نیز جنگ اخیر 11 روزه است.
در این جنگ بیش از 4 هزار موشک از باریکه غزه به سمت اراضی اشغالی شلیک شد که حدود 85 درصد از آن موفق به عبور از سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی شدند و فرمانده پدافند هوایی این رژیم نیز به ضعف‌ها و ناکارآمدی‌های سامانه گنبد آهنین اذعان کرد.
در واقع، اگر انتفاضه الاقصی 4 سال و 4 ماه به طول انجامید اخیراً جنگ های رژیم صهیونیستی علیه مقاومت فلسطین به چند روز ختم می شود.
بدون شک، انتفاضه در این موفقیت ها نقش مهمی داشته است. انتفاضه از سمبل های هویت فلسطین برای نسل جوان این کشور است.
انتفاضه نشان می‌دهد عامل بروز درگیری‌ها دست اندازی رژیم اشغالگر به مسجد الاقصی بود. در پی تعرض روز یکم اکتبر 2000 آریل شارون، رئیس وقت جریان اپوزیسیون رژیم صهیونیستی به مسجد الاقصی، کمیته عالی پیگیری امور فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی 1948 در الجلیل، المثلث و النقب اعلام اعتصاب سراسری کرد اما پلیس رژیم صهیوینستی در پی موفقیت این اعتصاب، با خشونت و سرکوبگری و شلیک گلوله به استقبال تظاهرات و اعتراضات رفت و طی 8 روز 13 فلسطینی به شهادت رسیدند. این موضوع عاملی است برای اینکه جوانان فلسطینی بدانند مسجد الاقصی بخش مهمی از هویت مذهبی آنان است که رژیم صهیونیستی همواره سعی کرده، آنرا تصاحب کند.
علاوه بر این، انتفاضه به فلسطینی‌ها ثابت کرد برای دفاع از سرزمین و هویت‌شان باید به لحاظ نظامی قوی شوند و وابسته به هیچ کشوری نباشند.
این باور با گذر زمان، قوی‌تر نیز شد زیرا کشورهای عربی مدعی حمایت از فلسطین، مسیر عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفته اند.
در همین راستا، در حالی که فلسطینی‌ها بیست و یکمین سالروز انتفاضه الاقصی را گرامی داشتند، بحرین و رژیم آل خلیفه میزبان یائیر لاپید، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی بودند.
موضوع دیگر این است که انتفاضه ثابت کرد راه دفاع از منافع فلسطین در مقاومت است نه سازش. با گذشت 21 سال از انتفاضه الاقصی، تشکیلات خودگردان فلسطین همچنان خواستار مذاکره و سازش با رژیم صهیونیستی است.
این در حالی است که رژیم صهیونیستی خشونت و جنایت علیه فلسطینی‌ها را به اوج رسانده است به نحوی که تنها در یک هفته اخیر 8 فلسطینی به شهادت رسیده‌اند.
نکته مهم نیز این است که خشونت نظامیان رژیم صهیونیستی به باریکه غزه محدود نمی‌شود بلکه در کرانه باختری و قدس اشغالی نیز اعمال می‌شود. 6 نفر از 8 نفری که در یک هفته اخیر به شهادت رسیدند از ساکنان فلسطینی کرانه باختری بودند.
سازش و مذاکره سبب نشد از جنایت علیه فلسطینی‌ها کم شود بلکه بر میزان جنایت افزوده است. تنها در روز یکم اکتبر که سالروز انتفاضه الاقصی بود، 90 فلسطینی در کرانه باختری توسط نظامیان رژیم صهیونیستی زخمی شدند.
نکته پایانی اینکه، جنایت رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها به شخص خاصی محدود نمی‌شود و اینگونه نیست که با تغییر سرکردگان رژیم صهیونیستی، میزان خشونت کاسته شود بلکه همه سرکردگان این رژیم اشغالگر به خشونت و اشغال گری علیه فلسطینی‌ها باور دارند. تفاوتی میان ایهود باراک که انتفاضه الاقصی زمان نخست وزیری او آغاز شد، آریل شارون، ایهود اولمرت، بنیامین نتانیاهو و نفتالی بنت نیست.
نویسنده: سيد رضی عمادی
115
