به عنوان مثال، «فرانسیس سوارز» شهردار جمهوریخواه شهر میامی در فلوریدا در گفت و گو با شبکه دست راستی فاکس نیوز، از دولت آمریکا خواست گزینه حمله نظامی به کوبا یا بمباران هاوانا را برای حمایت از معترضان در کوبا در نظر بگیرد.
وی گفت: "به عقیده من واشنگتن باید این روش فشار بر هاوانا را بررسی کند."
همزمان نیز، برخی از جمهوریخواهان کنگره آمریکا دست به کار شده اند تا با تحریک دولت دموکرات جو بایدن، کاخ سفید را به تشدید اقدامات مداخله جویانه در کوبا از جمله اقدام نظامی، سوق دهند.
سناتور «تد کروز» نیز در گفت و گو با همین شبکه گفت: "فکر می کنید چرا سوسیالیست‌ها در کنگره برای محکوم کردن رژیم کوبا اقدامی نمی‌کنند؟ چون که دولت کوبا یک دیکتاتوری سوسیالیستی است و سوسیالیست‌های آمریکایی نمی‌خواهند شر، رنج و ظلمی را که سوسیالیست‌های کوبا بر مردم تحمیل می‌کنند، بیان کنند."
این گروه از دشمنان دولت هاوانا، امیدوارند زمینه برای مداخله نظامی آمریکا در کوبا فراهم و حکومت کمونیستی در این کشور بعد از 60 سال، سرنگون شود.
البته بحث مداخله نظامی آمریکا در کوبا، موضوع جدیدی نیست و قدمت 120 ساله دارد. در اواخر قرن نوزدهم، مداخلات فزاینده آمریکا در امور جزیره کوبا که در آن زمان تحت اداره امپراطوری اسپانیا بود، به جنگ آمریکا - اسپانیا انجامید. نتیجه آن جنگ برای مردم کوبا هم، رفتن به زیر پرچم آمریکا بعد از خروج از زیر پرچم اسپانیا بود.
سلطه مستقیم و غیرمستقیم آمریکا بر کوبایی که در 80 مایلی جنوب این کشور قرار دارد، با انقلاب کمونیستی به رهبری فیدل کاسترو در اول ژانویه سال 1959 به پایان رسید. با این حال، ایده دخالت مجدد سیاسی و نظامی امریکا در کوبا هیچگاه کنار گذاشته نشد.
آمریکایی ها یک بار شانس خود را با عملیات خلیج خوک ها آزمایش کردند که به شکست و رسوایی بزرگ برای دولت وقت آمریکا انجامید. چند سال بعد هم دخالت آمریکا در موضوع استقرار موشک های اتمی اتحاد شوروی در خاک کوبا، جهان را تا یک قدمی جنگ جهانی سوم پیش برد.
از آن پس با مسجل شدن ناتوانی آمریکا برای دخالت نظامی مستقیم در کوبا، تشدید تحریم های گسترده علیه این کشور جزیره ای در دریای کارائیب، در دستور کار قرار گرفت.
این تحریم ها دو هدف اولیه و ثانویه را دنبال می کردند:
اول این که دولت کمونیستی کوبا را تحت فشار قرار دهد تا به خواسته های واشنگتن تمکین کند؛ و اگر این اتفاق رخ نمی داد، با تحت فشار قراردادن مردم کوبا، آنان را به سمت قیام و شورش علیه زمامداران خود، ترغیب نماید.
البته هیچ کدام از این دو هدف محقق نشده است؛ نه دولتمردان کوبایی در برابر واشنگتن تمکین کردند و نه این که، مردم کوبا، شورش هایی را به راه انداخته اند که به سرنگونی حکومت کمونیستی در این کشور بیانجامد.
همین موضوع هم موجب شده است یک بار دیگر، گزینه اقدام نظامی آمریکا در کوبا و این بار، به بهانه حمایت از اعتراضات اخیر برخی از کوبایی ها، در ذهن تندروترین جریان های سیاسی ضد کوبایی در آمریکا مطرح شود. موضوعی که با توجه به سوابق ایالات متحده در منطقه آمریکای لاتین، منتفی نیست، اما اگر رخ دهد، پیامدهای وخیم سیاسی - امنیتی هم برای منطقه و هم برای جهان برجای خواهد داشت.
نویسنده: امیرعلی ابوالفتح
117
بیشتر بخوانید:
تحریم‌های آمریکا عامل ریشه‌ای اعتراض‌ها در کوبا
