تحلیل؛

ایران پرس: بنابر اعلام گمرک جمهوری اسلامی  ایران،  حجم روابط تجاری پاکستان و ایران در چهار ماه ابتدای سال  ۱۴۰۳ شمسی به بیش از یک میلیارد دلار رسید. به این ترتیب پاکستان از میان ۱۵ همسایه ایران،  در بین پنج کشوری قرار گرفت که در این مدت بیشترین خرید کالای ایرانی را داشته اند.

تردیدی نیست ایران و پاکستان از ظرفیت های بسیاری در حوزه های مختلف صنعتی ساختمانی انرژی خدمات فنی و مهندسی، کشاورزی، دامداری و علمی تکنولوژی برخوردارند که در صورت بهره گیری کامل از این ظرفیت ها نه تنها در میان همسایگان بلکه در جهان اسلام می توانند الگو باشند. آمار رو به رشد روابط تجاری ایران و پاکستان درحالی است که تهران و اسلام آباد در جریان سفر شهید سید ابراهیم رئیسی  به اسلام آباد تفاهم‌نامه هدف گذاری تجارت سالانه ۱۰ میلیارد دلار در سال را به امضا رساندند.

 پاکستان و ایران نه تنها همسایه بلکه از اعضای سازمان همکاری اقتصادی منطقه ای اکو هستند و توسعه روابط اقتصادی میان آنها می تواند به این سازمان همکاری منطقه ای نیز تحرک بخشد. در این حال با توجه به فشارهای غرب بر کشورهای اسلامی تقویت همکاری میان این کشورها بخصوص ایران و پاکستان بیش از پیش ضروری است.

 راهکارهای  توسعه روابط تجاری و اقتصادی میان اسلام آباد و تهران اعم از توسعه بازارچه‌های مرزی، نیازمند رفع موانع گمرکی و ارتقای هرچه بیشتر مکانیزم تجارت تهاتر است که از جمله اقدامات در نظر گرفته شده دو طرف برای تحقق هدف مشترک توسعه مناسبات  اقتصادی است. در این حال مقامات دولت چهاردهم از جمله «مسعود پزشکیان» رئیس جمهوری اسلامی ایران  نیز اخیرا بر ادامه سیاست توسعه روابط با همسایگان به ویژه پاکستان تاکید و برای افزایش میزان تجارت با همسایگان اعلام آمادگی کرده اند.

از این رو می توان گفت افق روشنی برای توسعه همکاری های اقتصادی میان جمهوری اسلامی ایران و پاکستان قابل ترسیم است. با توجه به اختلافات پاکستان و آمریکا بخصوص در مورد تروریسم و فشارهای واشنگتن بر اسلام آباد در این خصوص تردیدی نیست که پاکستان نیز برای کاهش میزان تاثیر پذیری این کشور از فشارهای اقتصادی و مالی آمریکا بیش از پیش نیازمند توسعه روابط تجاری و اقتصادی با جمهوری اسلامی ایران است.

در این میان بخش انرژی از جمله حوزه هایی است که می تواند ضمن کمک به افزایش قابل توجه میزان تجارت دو جانبه برای همیشه  به مشکلات و چالش های انرژی پاکستان پایان دهد. اما تحقق این هدف نیازمند اراده و هدف گذاری اسلام آباد براساس منافع ملی بدون فشارهای خارجی است. زیرا یکی از مهمترین زمینه های توسعه و تقویت روابط دوجانبه بخش انرژی است که به دلیل دخالت ها و فشارهای آمریکا تاکنون معطل مانده است. 

نویسنده: مجید وقاری