به گزارش خبرگزاری ایران پرس، در پی این ناکامی ها، مقام های دولت آنکارا به ویژه شخص «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهوری ترکیه پیش از این بارها از اتحادیه اروپا خواسته اند، به طور واضح و آشکار درباره تمایل داشتن یا نداشتن به عضویت ترکیه در این اتحادیه موضع خود را اعلام کنند. در همین ارتباط، «ابراهیم کالین» سخنگوی نهاد ریاست جمهوری ترکیه از رویکرد اسلام ستیزی کشورهای اروپایی و غربی انتقاد کرد.
ابراهیم کالین در دیدار با دانشجویان کشورهای اروپایی مقیم ترکیه، اعلام کرد:«اتحادیه اروپا نمی‌تواند با مبارزه با دین مبین اسلام، آینده بهتری برای خود بسازد. به همین دلیل، روند به حاشیه راندن اسلام و مسلمانان از سوی کشورهای غربی و اروپایی ، باید به پایان برسد.»
سخنگوی نهاد ریاست جمهوری ترکیه، همچنین گفت: «اروپا از یک سو می گوید، علم، عقل، روشنگری، اندیشه و چند فرهنگ گرایی، اما از سوی دیگر، یک جامعه را صرفاً به دلیل اعتقاد، سبک زندگی یا منشأ قومی آن، طرد می کند.»
اظهارات این مقام بلند پایه ترکیه را باید در راستای تلاش های مقام های آنکارا برای پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا قلمداد کرد. در حقیقت، این اظهارات به معنای آن است که مقام های آنکارا با وجود تنش های مکرر با برخی از دولت های اروپایی و ماجراجویی در مناطق مختلف جهان، همچنان در انتظار باز شدن راهی برای پیوستن به اتحادیه اروپا هستند.
در این زمینه، باید گفت: شاید این نخستین بار باشد که یک مقام رسمی ترکیه، به صورت واضح موضوع موانع عضویت در اتحادیه اروپا را این گونه مطرح کرده است. پیش از این، محافل سیاسی و بسیاری از کارشناسان ترک و منطقه، اتحادیه اوپا را به عنوان باشگاه مسیحیان معرفی می کردند. اما این اولین بار است که یک مقام دولت آنکارا از زاویه تبعیض دینی علیه اتحادیه اروپا و ادامه روند پیوستن به این اتحادیه اظهارنظر کرده است.
با وجود آن که مقام های ترکیه به صراحت به این موضوع اعتراف نمی کنند، اما این واقعیت را نباید نادیده گرفت که اتحادیه اروپا ازپذیرش ترکیه به علت اختلاف های دینی، جمعیت زیاد و انگیزه های بالا به منظور تحت تاثیر قرار دادن ملت های غربی، در طول نزدیک به شش دهه گذشته همواره از پذیرش درخواست ترکیه سر باز زده است.
علاوه بر این، قدرت ریسک پذیری ترک ها از تمامی ملت های اروپایی چند مرحله بالاتر است. اتحادیه اروپا دلایل سیاسی و نظامی نیز برای نپذیرفتن عضویت ترکیه دارد. به عنوان مثال، ترکیه عضو ناتو است اما با اعضای این سازمان نظامی در مسائل سوریه و عراق هماهنگی و همکاری ندارد.
مقام های ترکیه به این حقیقت واقف هستند که سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) که بازوی نظامی آمریکا قلمداد می شود در صورتی با ترکیه همراهی خواهد کرد که مقام های آنکارا تابع محض مسوولان این سازمان علی الخصوص مسوولان آمریکایی ایفای نقش کنند.
به هر حال، مسوولان اتحادیه اروپا برای ترکیه معیارهایی مشخضص و اعلام کرده اند که هر گاه معیارهای مورد نظر غرب را محقق کرد، می تواند به عضویت این اتحادیه درآید. در همین زمینه، «چارلز میشل» در ماه می سال جاری میلادی که درمراسم چهلمین سالگرد پیوستن یونان به اتحادیه اروپا، به آتن سفر کرده بود، به ترکیه تاکید کرد:«در صورت ادامه بی توجهی آنکارا به معیارها و منافع اروپا، وضع تعزیرات و استفاده از اقدامات بازدارنده علیه ترکیه اجتناب ناپذیر خواهد بود.»
بدیهی است که به دلیل اختلاف فرهنگی شدید میان ترکیه و کشورهای اروپایی، موضوع پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا مدام با مشکلاتی مواجه می شود. در حقیقت، ترکیه داوطلب پیوستن به اتحادیه ای شده است که باشگاه مسیحیان قلمداد می شود.
در صورتی که یکی از رهبران بزرگ ترکیه یعنی «نجم الدین اربکان» در دهه 1990 میلادی موضوع تاسیس «گروه دی هشت» متشکل از هشت کشور قدرتمند مسلمان را مطرح کرد که با اتحاد میان خود، می توانند در جامعه جهانی نقش قدرتمند و تاثیرگذاری ایفا کنند.در صورتی که مقام های ترکیه برای فعال سازی این گروه فعالیت می کردند، اکنون «گروه دی هشت» حتی در سازمان ملل نیز کرسی اختصاصی در اختیار داشت.
نویسنده: محمد علی طالبی خاکیانی
116
