«وانگ یی» وزیر خارجه چین درهمین چارچوب به دعوت رسمی «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران روز جمعه وارد تهران شد.
وزرای خارجه دو کشور امروز در تهران در باره همکاری های بلند مدت گفت و گو و سند برنامه همکاری جامع را امضا می کنند.
این سند در چارچوب یک برنامه برای بازه زمانی بلندمدت ۲۵ ساله تهیه و تنظیم شده و در واقع فصلی جدید در مناسبات دو تمدن بزرگ آسیایی چین و ایران است.
مناسبات ایران و چین از دو جنبه حائز اهمیت است:
جنبه نخست، اهتمام دو کشور به توسعه روابط راهبردی است.
ایران و چین روابط خود را در سه سطح کلان «سیاسی-اقتصادی»، «امنیتی- دفاعی» و «ژئوپلیتیک-استراتژیک» گسترش داده اند و امضای سند راهبردی ۲۵ ساله گام مهمی در جهت تکمیل این روند است.
جنبه دوم اهمیت مناسبات دو کشور، تعاملات تهران و پکن در حوزه دیپلماسی منطقه ای و بین المللی است.
ایران و چین هر دو منافع مشترکی در حفظ ثبات و امنیت منطقه از جمله در خلیج فارس و تنگه هرمز دارند.
امضای سند جامع همکاری بلند مدت از این دیدگاه حائز اهمیتی راهبردی است.
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب؛ در دیدار شی جین پینگ رییس جمهوری چین با ایشان در ژانویه 2016، با اشاره به سیاست‌های سلطه‌گرانه برخی کشورها به ویژه آمریکا و همکاری غیرصادقانه آنها با کشورهای دیگر تاکید کردند: «این وضعیت موجب شده است که کشورهای مستقل، به‌دنبال همکاری‌های بیشتر با یکدیگر باشند و توافق ایران و چین برای روابط استراتژیک ۲۵ ساله در همین چارچوب است که باید با پیگیری جدی دو طرف، توافق‌ها حتماً به مرحله‌ی عملیاتی برسند».
این سطح از روابط در واقع نشانه اعتماد متقابل در تعاملات منطقه ای است.
از جنبه اقتصادی نیز می توان گفت؛ همکاری های دو کشور در طرح راه ابریشم، حمل و نقل وانرژی در سطحی راهبردی است.
بر اساس آمارهای منتشره در سال 2019؛ در اوج تحریم ها مبادلات تجاری ایران و چین به 24 میلیارد دلار رسید.
این در حالیست که در همه این سال ها روابط با چین محدود به نفت و انرژی نبوده است و دو کشور ظرفیت آنرا دارند که روابط منطقه ای را بیش از گذشته تقویت کند.
آنگونه که سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه کشورمان تصریح کرده است؛ روابط ایران و چین چند لایه و عمیق و پر از ابعاد مختلف است و سند جامع همکاری‌های ایران و چین در این جهت نقشه راهی کامل است.
این سند حوزه‌های مختلف از جمله سیاسی، امنیتی، دفاعی، فرهنگی، کشاورزی، اقتصادی، علمی، جهانگردی، نفت و انرژی، زیرساخت های مخابراتی و فناوری ارتباطات، تجارت، بهداشت و سلامت را شامل می‌شود.
در این سند به ابعاد اقتصادی که محور اصلی سند است، در حوزه‌های مختلف و مشارکت ایران در ایده کمربند راه چین توجه ویژه شده است.
ایران حلقه ارتباط با ثبات میان دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان است و همین ویژگی مشارکت در برنامه های میان مدت و بلند مدت اقتصادی ایران را برای سرمایه‌گذاران خارجی از جمله چین جذاب و پر انگیزه کرده است.
اکنون نیز محور اصلی همکاری های دو کشور با توجه به ظرفیت های جغرافیایی و روابط تاریخی، معطوف به روابط بلند مدت است.
گسترش همکاری‌های ایران و چین نه تنها به نفع دو کشور بلکه به نفع توسعه صلح و امنیت خواهد بود.
جمشید امین زاده
بیشتر بخوانید:
ماجرای سند همکاری ایران و چین چیست؟
