سلام بر مسیح، آیت خدا و بشیر صلح. سلام بر مسیح که پیام محبت ورزیدن به دیگران را برای بشریت به ارمغان آورد و باران رحمت را بر خاک تیره و جان های خسته نازل کرد. او آمد و با آمدنش، کوله باری از نور و دوستی و مهر و صفا و صمیمیت را به بشر عرضه داشت و دستان گرمش را بر سر همه فقرا و فرودستان کشید، تا جایی که ثروتمندان و گردن کشان، دین او را منحصر به رعایا و فقرا می دانستند.
تولد عیسی (ع)، ماجرایی شگفت انگیز است که در قرآن به آن اشاره شده است. حضرت مسیح (ع) به شکلی اعجاز آمیز از مادری پاکدامن به نام مریم زاده شد، حال آنکه مریم همسری نداشت. خداوند در قرآن از مریم دختر عمران سخن می گوید که بانویی بسیار عفیف و پرهیزگار بود. این بانوی گرامی از دوران کودکی با خداشناسی و طی مسیر عبودیت و تهذیب نفس، به جایگاهی از مراتب معنوی رسید که مائده ها و غذاهای آسمانی نزد او حاضر می شد.
مریم به عبادت و راز و نیاز با خداوند مشغول بود که ناگاه جبرئیل نزد او آمد و تولد پسری را به این بانوی گرامی بشارت داد. خداوند در سوره مریم، آیات 16 تا 21 به این ماجرا اشاره کرده است. حضرت عیسی علیه السلام از پیامبران بزرگواری است که نامش در قرآن کریم، با فضیلت و عظمت همراه گشته و به عنوان کلمه خدا، روح خدا و تأیید شده به روح القدس مفتخر گشته است. در 45جای قرآن نام عیسی آمده و در چند جا با لقب مسیح از آن حضرت یاد شده است. مادرش مریم (س)، یکی از زنان برگزیده و پاک دامن عالم است که به مقام قرب حق تعالی رسید. تا آنجا که فرشتگان الهی بر وی نازل گشته و او را به ولادت فرزندش مسیح مژده دادند.
تولد عیسی علیه السلام بدون پدر، نشانه قدرت خدای سبحان است که برخی از آفرینش های خود را به قانون علل و اسباب محدود نکرده است. برخی به وجود آمدن عیسی علیه السلام را بدون پدر، دلیلی بر خدا بودن او دانسته و بعضی دیگر آن را دستاویزی برای متهم کردن مادر او یا شک و تردید در وجود حضرت مسیح علیه السلام قرار داده اند.
گروهی از مسیحیان به شهر مدینه آمدند و به حضور پیامبر رسیدند. آنان در گفتگو با پیامبر ولادت بدون پدر حضرت عیسی (ع) را نشانه الوهیت او عنوان می کردند. در این هنگام آیه نازل شد و جواب آنان را اینچنین بیان نمود: "ولادت و خلقت حضرت عیسی ابن مریم (ع) همانند خلقت حضرت آدم (ع) [و بلکه خلقت آدم مهمتر و والاتر] است" (آل عمران 59)، یعنی اگر دلیل الوهیت ولادت بدون پدر باشد، پس درباره حضرت آدم که خلقت وی بدون پدر و مادر بوده نیز باید قائل به الوهیت شویم و حال آنکه کسی چنین نگفته است.
در عصری پرآشوب، آشفته و مملو از ظلم و ستم حضرت عیسی (ع) ظهور کرد. عصری که در آن نیاز به یک رهبر آسمانی احساس می شد که مردم منحرف را اصلاح کند و از بدبختی ها و گمراهی ها نجات بخشد. حضرت عیسی (ع) رسالت خویش را اعلام داشت و مردم را به تقوی، خداپرستی و حق طلبی فرا خواند.
آن حضرت در نجات بنی اسرائیل و نابودی ریشه انحرافات آنان، رنج ها برد و فداکاری های بسیاری کرد. حضرت عیسی علیه السلام در حلقه درس دانشمندان بیت المقدس وارد می شد و به سخنان و آرای آنان گوش می داد و در آن تأمل می کرد.
او می دید که مردم به راحتی به هر سخنی معتقد می شوند و آن را تصدیق می کنند. عیسی علیه السلام نتوانست خود را این گونه با آنان هماهنگ سازد و بی اختیار در میان مردم به ترویج افکار و آرای خود پرداخت و با بیان حق با آنان مجادله کرد، به اندازه ای که بعضی کاهنان از برخورد او عصبانی شدند و پرسش های او را نادیده گرفتند. به تدریج کار به جایی رسید که چون عیسی علیه السلام لب به سخن می گشود، همه سراپا گوش می شدند و عرصه بر کسانی که بر عقیده باطل خود استوار بودند، تنگ می شد.
تا آن زمان سابقه نداشت کسی در برابر عقاید باطلشان با آنان به مباحثه بپردازد یا سخنان شنونده ای بر گفتارشان مقدم بیفتد. با این حال، عیسی علیه السلام، به اعتراض آنان اعتنا نمی کرد و خشم و کینه آنان، عیسی علیه السلام را از روش خود باز نمی داشت، بلکه پرسش های خود را چون باران بر سر آنان فرو می ریخت و با استدلال های خود، عرصه بیان را بر آنان تنگ تر می ساخت.
عیسی علیه السلام، از نزد خدا وحی دریافت کرد و خداوند انجیل را به او آموخت. او نزدیک سی سالگی به پیامبری مبعوث شد و به تبلیغ رسالت خود میان مردم پرداخت و آنها را به پیروی ازآیین خود فراخواند و تلاش کرد تا از انحراف یهودیان جلوگیری کرده، آنها را از گمراهی باز دارد و حلال و حرام مورد اختلاف آنها را برایشان بیان کند.
یکی از جنبه های رسالت عیسی علیه السلام این بود که به آمدن فرستاده ای از نزد خدا پس از خود به نام "احمد"، یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله مژده دهد. خداوند این ماجرا را از زبان عیسی علیه السلام چنین بازگو می کند: "و آنگاه که عیسی بن مریم گفت: ای بنی اسرائیل! به راستی که من فرستاده خدا به سوی شما هستم و تورات را تصدیق می کنم و شما را به پیامبری که پس از من می آید و نامش احمد است مژده می دهم."
امام خمینی (ره)، رهبر انقلاب اسلامی ایران، درباره مقام والای حضرت عیسی علیه السلام می فرماید: "اسلام به حضرت مسیح علیه السلام احترام بسیار قائل است و او را پیغمبر بزرگ خدا می داند و از او در قرآن مجید و همچنین از حضرت مریم بسیار دفاع شده است. ما مسلمین، مسیح را پیغمبر بزرگ خدا می دانیم. قرآن، حضرت مسیح را پیغمبر بزرگ خوانده است..." ایشان در جای دیگر می فرماید: "عیسی مسیح علیه السلام، همه چیزش معجزه بود. معجزه بود که از مادر باکره متولد شد. معجزه بود که در مهد سخن گفت. معجزه بود که برای بشر صلح و صفا و روحانیت آورد. عیسی مسیح علیه السلام، پیامبر صلح است و می خواهد صلح در دنیا باشد"
اسلام و آموزه هایش به عنوان آخرین نسخه سعادت انسان‌ها، به تأیید دیگر ادیان آسمانی و توحیدی و نیز فرستادگان الهی پرداخته و همگان را به احترام آنان، فرا می‌خواند.
خداوند در آیه 136 سوره نساء در این باره می‌فرماید: "ای کسانی که ایمان آورده اید، به خدا و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاد، و کتاب‌هایی که قبلًا نازل کرده بگروید و هرکس به خدا و فرشتگان او و کتاب‌ها و پیامبرانش و روز بازپسین کفر ورزد، در حقیقت دچار گمراهی دور و درازی شده است." تمام انبیای الهی مورد تأیید اسلام و مسلمانان هستند و پیروی از رهنمودهای اخلاقی و تربیتی این بزرگان، همانند نقشه‌ای برای رسیدن به گنج رستگاری است.
مسیحیان در ایران سالروز میلاد حضرت مسیح را جشن می گیرند. درختان کریسمس که با بسته های هدیه به رنگ های قرمز، سبز و طلایی تزیین شده اند در ویترین مغازه ها یا ورودی مراکز خرید و هتل ها، به ویژه در محله های مسیحی نشین تهران، و برخی شهرهای بزرگ ایران نظیر اصفهان و تبریز به چشم می خورند. برخی از مسیحیان ایران کریسمس را در بیست و پنجم ماه دسامبر جشن می گیرند و سال نو را در اول ژانویه، اما ارامنه، کریسمس را در ششم ژانویه جشن می گیرند.
مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان ایران به عنوان اقلیت های مذهبی رسمی شناخته شده اند و در مجلس شورای اسلامی ایران نمایندگانی دارند و از آزادی برگزاری مراسم مذهبی خود نیز برخوردارند.
رافی مرادیانس، یک ارمنی ایرانی، می گوید: "در هیچ یک از کشورهای اسلامی [مسیحیان] نمی توانند کریسمس را آن گونه که ما در ایران جشن می گیریم، برگزار کنند."
از جمعیت 80 میلیونی ایران، حدود 97 درصد، مسلمان بوده و 3 درصد آن را غیر مسلمان تشکیل می دهند. با این وجود بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، پیروان ادیان رسمی توحیدی در بسیاری از زمینه ها دارای حقوقی برابر با مسلمانان هستند.
بار دیگر میلاد سراسر نور پیامبر بزرگ الهی، پیام آور صلح و دوستی و نوید بخش سلامت روح و اندیشه، حضرت عیسی علیه السلام را به شما شنوندگان عزیز تبریک و تهنیت میگوییم.
