این گردنه از یک طرف مشرف به کوههایی است که پوشیده از جنگلهای انبوه است و از سویی مشرف به درهای نه چندان عمیق که از میان آن، رودخانه مرزی آستاراچای عبور میکند، این رود تعیین کننده مرز استان گیلان ایران و جمهوری آذربایجان است.
این گردنه بیشتر اوقات در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی درهها و کوهپایههای آن، پوشیده از گلها و گیاهان جنگلی و مرتعی هستند.
با وجود این، گردنه حیران چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آب های آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنهٔ حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این گردنه.
زیبایی بیش از حد این طبیعت هر تماشاگری را حیران میکند. جادهای که مثل یک مار تنومند به یک کوه بزرگ پیچیده شده، تا ارتفاع بسیار زیادی بالا رفته و ماشین ها را میبینیم که سوار بر روی این مار دراز در آن ارتفاع بلند در حرکت هستند.
وقتی که این مسیر زیبا طی میشود هر چند دقیقه کوتاه با پیچ تندی روبرو میشویم که باید آن را دور زد. وقتی بالاتر میرویم در طول مسیر رستورانها و سالنهای غذاخوری و پذیرایی زیادی را میبینیم و استراحتهای کوتاه در کنار پرتگاه برای دیدن طبیعت زیبا و ماشینهایی که در زیر روی جاده پر پیچ و خم دیده میشوند و سر آخر خوردن بلال تازه و موقع رفتن خرید مقداری عسل.