هفته‌نامه فرانسوی لوپوئن در مقاله‌ای به اوضاع حاکم بر لیبی و انتخابات در این کشور پرداخت و نوشت مردم لیبی 10 دسامبر 2018 به پای صندوق‌های رای نخواهند رفت؛ درحالی که قرار بود در این روز، رئیس جمهوری آینده این کشور و نمایندگان پارلمان را انتخاب کنند.
البته چهار طرف مناقشه لیبی در نشستی که اخیرا در پاریس و با ابتکار «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه برگزار شد، به تلاش برای برگزاری انتخابات و پایان دادن به بحران لیبی متعهد شده بودند.
بحران لیبی
حال این سئوال مطرح است که آیا کنفرانسی که روزهای 12 و 13 نوامبر در شهر پالرموی ایتالیا برگزار می‌شود، درمقایسه با نشست پاریس کارآمد خواهد بود و با نتایج مثبتی همراه خواهد شد؟
به هرحال؛ این رویداد شاید آخرین فرصت برای یافتن راهکاری درباره بحران لیبی باشد؛ بحرانی امنیتی و سیاسی که از هفت سال پیش تاکنون لیبی را در برگرفته است.
براساس گزارش خبرگزاری‌های آفریقایی، قرار است بازیگران سیاسی لیبی با «جوزپه کونته» نخست وزیر ایتالیا در رُم دیدار کنند تا محورهای مذاکرات همچنین مواضع این طرف‌ها مشخص شود و امکان هماهنگی بیشتری در کنفرانس پالرمو فراهم شود.
«غسان سلامه» نماینده سازمان ملل متحد برای حل بحران لیبی، «فائز السراج» رئیس دولت وفاق ملی لیبی، «عقیله صالح» رئیس پارلمان لیبی، ژنرال «خلیفه حفتر» و «خالد المشری» رئیس شورای عالی دولت لیبی طی روزهای گذشته، جداگانه، وارد ایتالیا شده‌اند؛ با این هدف که در مذاکره با جوزپه کونته شانس دستیابی به موفقیت را تا حد ممکن افزایش دهند.
ایتالیا ابراز امیدواری کرده است که همسایگان لیبی نیز در این رویداد حضور یابند تا نشست پالرمو دستاوردهایی عملی و مثبت داشته باشد.
پیش از این «جوزپه کونته» به کشورهای الجزایر و تونس سفر و با سران این کشورها درباره رویکرد و استراتژی احتمالی آنان رایزنی کرده است. در مجموع نمایندگان 22 کشور برای شرکت در کنفرانس پالرمو دعوت شده‌اند.
لیبی در میان امید و آرزو
به‌رغم تمامی این اقدامات و تلاش‌های انجام شده در جهت سازماندهی کنفرانس پالرمو همچنان این سئوال مطرح است که حاضران در این کنفرانس به یک برنامه عملی و قابل اجرا دست خواهند یافت؟
«صلاح فیتوری» تحلیلگر و کارشناس مسائل لیبی در این زمینه می‌گوید: «خروجیِ کنفرانس پالرمو، درعمل، تفاوتی با نشست پاریس نخواهد داشت؛ در ابتدای مسیری هستیم که اصول لازم برای پشت سر گذاشتن آن توسط هیچ یک از بازیگران عرصه سیاست در لیبی، رعایت نمی‌شود.» این رویکردی است که «عبدالصائم المبری» استاد دانشگاه نیز با آن موافق است.
عبدالصائم المبری خاطرنشان کرد، هیچ یک از دیدارها و گفت وگوهایی که تاکنون میان لیبیایی‌ها در الجزایر، تونس، مصر، ژنو، مالت و پاریس انجام شده به راهکارهای اجرایی و پایان چند دستگی در لیبی و رنج و عذاب شهروندان منجر نشده است.
به عقیده این استاد دانشگاه به‌رغم تمامی این کنفرانس‌ها و میانجی‌گری سازمان ملل متحد، ناامنی و بی‌ثباتی و هزینه‌های بالای زندگی در لیبی همچنان ادامه دارد.
با این همه، «محمد قاریانی» از اعضای یک شرکت نفتی می‌گوید به نتیجه نشست پالرمو خوش‌بین و البته امیدوار است؛ ایتالیا برآیند نشست‌هایی که پیش از این برگزار شده را مد نظر قرار دهد و اشتاباهات آن کنفرانس‌ها را دوباره مرتکب نشود.
نکته قابل توجه دیگر اینکه شرایط شکننده امنیتی در لیبی و خشونت‌های مرگبار تهدیدی جدی برای اجرای هرگونه توافقی محسوب می‌شود و تفرقه و چند دستگی همچنان بر این کشور حاکم است.
بازسازی نظام اجرایی لیبی
تمامی ایده ها و ابتکارعمل‌ها با هدف از سرگیری روند آشتی ملی و هماهنگی سیاسی مطرح می‌شود. دستیابی به یک توافق همه جانبه برای بازسازی نظام اجرایی لیبی در دستور کار است.
بر اساس گزارش خبرگزاری «پانا» مذاکرات میان نهادهای اجرایی و قانون‌گذار در لیبی، کنفرانس ملی، 18 نوامبر در این کشور انجام می‌شود تا این نهادها به مواضعی یکسان جهت اجرای توافقات خود در سطح تمامی شهرهای لیبی دست یابند.
اجرای اصلاحات اقتصادی با هدف دستیابی به یک توازان و ثبات اقتصادی با کنترل تورم از دیگر محورهای مذاکرات 18 نوامبر خواهد بود، البته این موارد جزء بندهای کنفرانس پالرمو نیز هستند.
غسان سلامه نماینده سازمان ملل متحد در نشستی که قرار است بهار 2019 در خاک لیبی و باهدف بررسی مجدد اوضاع این کشور برگزار شود نتایج و دستاوردهای نشست پالرمو و نشست 18 نوامبر 2018 را اعلام خواهد کرد.
مترجم: رضایی
135/120
بیشتر بخوانید:
شرایط برای انتخابات لیبی فراهم نیست
بحران لیبی و وظیفه جامعه بین المللی
ناتو؛ عامل بحران لیبی/ تحلیل
