«آرمن سرکیسیان»، رئیس جمهوری ارمنستان - که به منظور انجام دیدارهای خصوصی در روسیه ، شنبه گذشته (28 نوامبر) به مسکو سفر کرد- در دیدار با جامعه ارامنه مقیم روسیه، نمایندگان دیاسپورای ارمنی و شبکههای جامعه فعال ارمنی مقیم روسیه، بار دیگر بر استعفای دولت «نیکول پاشینیان»، نخست وزیر ارمنستان تاکید کرد.
سرکیسیان همچنین با انتقاد ازدولت پاشینیان به دلیل امضای توافقنامه صلح قره باغ ، امضای این توافقنامه میان «نیکول پاشینیان» و «الهام علیاف»، رئیس جمهوری آذربایجان و خروج نیروهای ارمنی از مناطق مورد مناقشه را یک "تراژدی بزرگ" خواند و تاکید کرد: دولت باید استعفا دهد، انتخابات جدید باید حداکثر ظرف مدت یک سال برگزار و یک دولت موقت توافق ملی، ترجیحا یک دولت تکنوکرات، در کشور تشکیل شود.
درشرایط فعلی و بر اساس آخرین اصلاحات انجام شده درقانون اساسی ارمنستان، سمت نخست وزیری در این کشور- که با اکثریت آرای نمایندگان مجلس ملی منصوب می شود- همچنان در راس امور قرار دارد؛ درحقیقت ، نظام پارلمانی درارمنستان حاکم است. به همین دلیل، آقای پاشینیان به عنوان نخست وزیر ارمنستان توانسته است بدون کسب توافق رئیس جمهوری و سایر مقام های دولت ایروان، توافقنامه صلح قره باغ کوهستانی را با میانجیگری شخص «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهوری روسیه با «الهام علی اف» رئیس جمهوری آذربایجان امضا کند.
با توجه به این واقعیت، سیاستمداران ارمنی مخالف نظام پارلمانی هستند و تلاش می کنند اختیارات را ازدست یک فرد خارج سازند. اخیرا پس از امضای توافقنامه صلح قره باغ، بسیاری از سیاستمداران ارمنی چنین تصور می کنند که انجام اصلاحات درقانون اساسی ارمنستان و تغییر نظام حکومتی ریاستی به پارلمانی یک توطئه برنامه ریزی شده به منظور واگذاری اراضی قره باغ کوهستانی به جمهوری آذربایجان بوده است.
ناگفته نماند که پاشینیان نخستین سیاستمدار ارمنستان است که در سال 2018 میلادی با طرح شعار"نه به سرژ" ، توانست در ارمنستان به قدرت برسد. در واقع، پس ازاستقلال ارمنستان در سال 1991 میلادی، پاشینیان نخستین "غیر قره باغی" بود که توانست در راس قدرت اجرایی ارمنستان و درساختار سیاسی جدید نظام پارلمانی این کشور قرار بگیرد. پیش از آن ، «روبرت کوچاریان» و «سرژ سرکیسیان» که پس از استقلال ارمنستان ، درمجموع دو دهه در سمت ریاست جمهوری این کشور تکیه زده بودند ، زاده قره باغ و از ارامنه مقیم قره باغ بودند.
درعین حال، سرکیسیان و کوچاریان، بر خلاف پاشینیان که دیدگاه های غربگرایانه دارد، روسوفیل و ارمنی قرهباغی هستند. به نظر می رسد هر دو سیاستمدار قره باغی به دلیل داشتن روابط خوب و مثبت با روسیه، در دوران ریاست جمهوری خود، توانستند اراضی اشغالی جمهوری آذربایجان را درانحصار ارمنستان نگه دارند؛ اما نیکول پاشینیان نه تنها تمایلی به رابطه با روس ها از خود نشان نمی داد، بلکه بر همکاری با غرب تاکید می کرد.
«افشار سلیمانی» درباره واکنش روسیه به تشدید جنگ قرهباغ درگفتگو با یورونیوز، گفته است: بعد از فروپاشی شوروی، نظامیان روسیه را ازگرجستان و جمهوری آذربایجان بیرون کردند و آنها به ارمنستان آمدند و روسیه در ارمنستان پایگاه نظامی دارد. روسیه معمولا زودتر مداخله می کرد، ولی این بار دخالتی نکرد؛ چراکه آقای پاشینیان نخستوزیر ارمنستان ، سیاستمداری غربگرا است و روسوفیل نیست. در واقع روسها قصد داشتند زمینه برکناری پاشینیان را فراهم کنند.
با توجه به تحرکات جاری، تردیدی نیست که برکناری پاشینیان از مقام نخست وزیری ارمنستان کلید خورده است؛ سفر جاری آرمن سرکیسیان به مسکو را نیز باید در راستای تحقق همین هدف ارزیابی کرد. این درحالی است که به نظر می رسد، مقام های روسیه صبورتر از همیشه، در انتظار واکنش های سیاستمداران ارمنی و مردم ارمنستان هستند.
محمدعلی طالبی
بیشتر بخوانید:
پوتین: مساله قرهباغ براساس منافع باکو و ایروان قابل حل است
مناقشه قره باغ، محور گفتوگوی عراقچی و سفیر ارمنستان در تهران
دومینوی استعفا وزرای دولت ارمنستان