نشست هفتاد و پنج مجمع عمومی در شرایطی برگزار شد که وزن‌کشی میان شورای امنیت و آمریکا از همین سپتامبر آغاز شده بود. آمریکا به عنوان یکی از اعضای دائمی شورای امنیت در پرونده ایران در مقابل سایر اعضای این شورا قرار گرفته بود.
آمریکا پس از ناتوانی در تصویب قطعنامه علیه ایران در خصوص تمدید تحریم تسلیحاتی، 20 سپتامبر تلاش کرد مکانیسم ماشه را اعمال کند و همه تحریم‌های سازمان ملل پیش از قطعنامه 2231 را بازگرداند، اما با مخالفت قاطع اعضای شورای امنیت به خصوص متحدان اروپایی خود به همراه چین و روسیه مواجه شد.
پس از این شکست و انزوای آمریکا در شورای امنیت، واشنگتن در اقدامی یکجانبه و غیرقانونی، اعلام کرد هر کشوری تحریم‌های آمریکا علیه ایران را اجرا نکند با تحریم واشنگتن مواجه خواهد شد. به عبارتی عملاً آمریکا در مقابل شورای امنیت و دیگر اعضای دائم این شورا قرار گرفت.
این مواجهه آمریکا با شورای امنیت به نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز کشیده شد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین و امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه که هر سه از اعضای دائم شورای امنیت هستند، در سخنان خود الگوی رفتاری آمریکا را نقد کرده و خواستار تقویت شورای امنیت شد. ماکرون با انتقاد از آمریکا به دلیل تلاش برای فعال‌سازی مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها علیه ایران علی‌رغم خروجش از برجام در سال ۲۰۱۸ اظهار داشت: «اجرای مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها علیه ایران باعث تضعیف شورای امنیت می‌شود.»
موضوع دیگر این است که روسای جمهوری کشورهای اروپایی رسماً رفتارها و سیاست‌های آمریکا را تهدیدی علیه موقعیت خود در نظام جهانی ارزیابی می‌کنند. یکجانبه‌گرایی آشکار آمریکا پرستیژ و موقعیت دیگر قدرت‌های جهانی را زیر سوال برده است. بر این اساس، شی جین پینگ برتری‌جویی آمریکا را نقد کرده و ولادیمیر پوتین خواستار چندجانبه‌گرایی در نظام جهانی شده است. در واقع، مهم‌ترین محور سخنرانی رهبران کشورها در هفتاد و پنجمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل، نقد سیاست‌ها و رفتارهای دولت آمریکا بود.
با توجه به این شرایط، می‌توان گفت نشست 75 مجمع عمومی یک نقطه عطف بود زیرا مجمع عمومی در نیویورک به محلی برای نقد آمریکا تبدیل شد.
