وضعیت شهر بیت‌المقدس و مجموعه حرم شریف مسجد الاقصی، سال‌هاست که در مرکز اختلاف‌ها است. سازمان ملل، این مناطق را اشغالی می‌داند و از رژیم صهیونیستی می‌خواهد به مرزهای قبل از جنگ شش روزه 1967 برگردد. در مقابل این رژیم می‌خواهد بیت‌المقدس به عنوان پایتخت این کشور یهودی شناخته شود و فلسطینی‌ها نیز به دنبال پس گرفتن بیت‌المقدس شرقی و ثبت آن به عنوان پایتخت خود هستند.
سازمان یونسکو در اکتبر سال 2016 از اعضای خود برای مسجدالاقصی و دیوار ندبه رأی گرفت و بر اساس این رأی اعلام شد که مسجدالاقصی متعلق به یهودیان نیست. پس از آن سازمان یونسکو در قطعنامه ای تاکید کرد اسرائیل هیچ مالکیتی بر این مکان ندارد و رژیم صهیونیستی را به نقض موازین بین المللی در بیت المقدس و باریکه غزه محکوم کرد و از اسرائیل به عنوان نیروی اشغالگر نام برد.
به دنبال تصویب این قطعنامه، رژیم صهیونیستی اقدامات فراوانی را در جهت ملغی کردن آن انجام داد که یکی از آنها قطع کردن کمک مالی بود. جالب است که بدانید پس از آن بنیامین نتانیاهو از حربه تقلب هم سود جست. نخست وزیر رژیم صهیونیستی مدعی شد که نقشه ای را به سازمان یونسکو ارائه کرده که چند سال پیش از یک سارق آثار تاریخی ضبط و توقیف شده است.
وی قصد داشت با استفاده از این نقشه به قطعنامه سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) که هر گونه رابطه تاریخی و مذهبی یهود با مسجد الاقصی و قدس را رد می کرد، اعتراض کند. او مدعی شد که کلمه موجود بر روی نقشه، رابطه یهودیان را با قدس و مسجد الاقصی نشان می‌دهد. اما باستان شناسان اصالت نقشه‌ای که نخست وزیر رژیم صهیونیستی از آن به عنوان سند تاریخی ارتباط یهودیان با قدس رونمایی کرده بود، رد کردند. آنان در اصل بودن نقشه‌ای که بر روی آن کلمه «یروشالما» (القدس) نشان داده می شود، ابراز تردید کرده اند.
در آن زمان ایالات متحده گفت برای اینکه در یونسکو باقی بماند، خواستار تغییرات بنیادین در این سازمان، به ویژه برنامه میراث جهانی بود که بعضاً اماکن مقدس در اراضی اشغالی را برخلاف خواسته و فشار صهیونیست‌ها، میراث اسلامی و فلسطینی نامیده است.
عضویت فلسطین در یونسکو، از دیگر علل تصمیم آمریکا برای خروج از این نهاد بود. آمریکا و رژیم صهیونیستی با نامزدی فلسطین در سازمان ملل متحد مخالف بودند ولی علی‌رغم تمام مخالفت‌ها، فلسطینیان توانستند عضویت کامل فلسطین را در یونسکو به دست آورند.
اما چند روزی است که تیتر بسیاری از خبرگزاری ها، تصمیم آمریکا برای بازگشت به سازمان یونسکو است. اتفاقی که نه به فلسطین و نه به اراضی اشغالی مربوط است، چرا که نه آن قطعنامه پس گرفته شده و نه عضویت فلسطین در سازمان ملل و یونسکو ملغی شده است. پس دلیل این اتفاق چیست؟
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در ماه مارس گفت که در غیاب کشورش در یونسکو، چین امکان فعالیت و اثرگذاری بیشتری روی موضوع‌های مختلف از جمله هوش مصنوعی پیدا خواهد کرد.
او در ادامه افزود: من واقعاً معتقدم که باید به یونسکو برگردیم، نه برای هدیه دادن به این سازمان، بلکه به این دلیل که اتفاقاتی که در یونسکو می‌افتد، اهمیت دارند.
ماه آینده میلادی 193 عضو این سازمان در مورد بازگشت مجدد آمریکا که زمانی بزرگترین حامی مالی این سازمان بود، رأی گیری خواهند کرد.
کمک‌های مالی آمریکا به یونسکو برای فعالیت‌های این سازمان اهمیت زیادی دارد. در حال حاضر آمریکا حدود 619 میلیون دلار بدهی معوقه به یونسکو دارد که بیشتر از بودجه سالانه این سازمان است. علاوه بر آن وزارت خارجه آمریکا در نامه خود به رئیس یونسکو، وعده کمک مالی 150 میلیون دلاری برای سال مالی 2024 را داده است.
نکته مهم آنست که بر اساس طرح توافق شده میان یونسکو و واشنگتن، دولت آمریکا علاوه بر دیون سال جاری میلادی، 10 میلیون دلار اضافه بابت آموزش هولوکاست، حفظ میراث فرهنگی اوکراین، ایمنی خبرنگاران و آموزش دانش و فن آوری در آفریقا اختصاص خواهد داد.
به این ترتیب می بینیم که آمریکا با چند هدف به این سازمان برمی گردد: یک دلیل مهم تامین منابع مالی و پرداخت هنگفتی است که می تواند به میزان زیادی، مشکلات مادی این نهاد را کاهش دهد و آمریکا در نقش ناجی این سازمان ظاهر شود.
اما هدف بعدی برنامه ریزی و مدیریت برنامه هایی است که در آنها یادکرد و زنده نگهداشتن هولوکاست، نقش محوری دارد و در واقع بیش از گذشته بر طبل مظلومیت صهیونیست ها و لزوم حمایت از آنان کوبیده شود.
تاریخ بشر، جنگ ها، نسل کشی ها و جنایات بسیاری را به خود دیده؛ اما تنها یک حادثه تاریخی است که به عنوان منطقه ممنوع محسوب می شود و به هیچ محققی اجازه پژوهش در مستندات، اظهار نظر و بیان حقایق تاریخی پیرامون آن داده نمی شود. آن هم از سوی کشورهایی که خود را مهد و سمبل آزادی می دانند. این قضیه، مربوط به کشته های جنگ جهانی دوم است؛ البته نه مربوط به همه چهل میلیون کشته شده این جنگ؛ بلکه تنها مربوط به کشته ها و مرده های یهودی است!
واقعیت اینست که افسانه هولوکاست، با فلسفه وجودی دولت اسرائیل و منافع حیاتی صهیونیسم بین الملل و دولت های غربی، ارتباطی ناگسستنی دارد و از این رو، منطقه ممنوع غرب محسوب می شود.
هولوکاست چیست؟
هولوکاست (Holocaust)، در اصطلاح به نظریه ای اطلاق می شود که ادعا دارد شش میلیون یهودی در طول جنگ جهانی دوم، بر اثر اعمالی از قبیل اعدام در اتاق های گاز و سوزانده شدن در کوره های آدم سوزی اردوگاه های کار اجباری نازی ها، کشته شده اند. بر اساس قانونی که پیش نویس آن توسط تعدادی از اعضای آژانس بین المللی صهیونیسم، در ژوئیه سال 1990م. در فرانسه به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره هولوکاست و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی یهودیان کشته شده، جرم تلقی می شود و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده، به زندان و پرداخت جریمه محکوم می شود. بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی به تصویب رسید
علاوه بر تأسیس رژیم جعلی اسرائیل و تلاش برای تحقق اهداف صهیونیسم بین الملل، صهیونیست ها دو هدف عمده سیاسی دیگر را از مظلوم نمایی یهود و تقدس بخشیدن به هولوکاست، تعقیب می کنند: پیش گیری از خیزش عمومی جهانیان علیه صهیونیسم، و مظلوم نمایی و برانگیختن احساسات نژاد یهود و ایجاد اتحاد سیاسی آنان.
مدعیان حقوق بشر با بزرگ نمایی بخشی از جنایات جنگ جهانی دوم - در مقابل سایر جنایاتی که در این جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا و همچنین سایر نسل کشی هایی جهان - سیاسی بودن جانبداری خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده اند.
در این شرایط، آمریکا با حضور در سازمان یونسکو قصد دارد با صرف هزینه های میلیون دلاری، در نوع نگرش به ماهیت آپارتاید رژیم صهیونیستی تغییر ایجاد کند. به عنوان مثال بر اساس آخرین نظرسنجی دانشگاه مریلند، 20 درصد از جمهوری‌خواهان و 44 درصد از دمکرات‌ها، اسرائیل را نژادپرست می‌دانند و حمایت از جنبش تحریم رژیم صهیونیستی نیز افزایش یافته است و این نشان می دهد که نگاه ها حتی در خود آمریکا هم چندان مثبت و جانبدارانه نیست.
دلیل دیگر، مقابله و یا کنترل برنامه های چین در عرصه هوش مصنوعی است که گویا به دغدغه آمریکا تبدیل شده است.
بر اساس اخبار منتشر شده، چین در عرصه هوش مصنوعی خیلی عمیق و زیربنایی در حال پیشرفت است. آمار انجمن تجارت بین المللی نشان می دهد که از میان 100 هزار حق امتیاز انحصاری هوش مصنوعی جهان بین سال های 1999 تا 2019 میلادی، نزدیک به 37 درصد آنها به چین تعلق داشته است.
چین در این عرصه پیشرو کشورهای دیگری نظیر آمریکا با 24.8 درصد و ژاپن با 13.1 درصد حرکت می کند و از نرم افزارهای چهره شناسی گرفته تا نرم افزارهای پرداختی در این کشور و موتورهای جستجو همگی در چین بسرعت در حال رشد است.
این کشور در سال 2017، برنامه بلند پروازانه ای را برای توسعه داخلی فناوری هوش مصنوعی با هدف تبدیل شدن به مرکز اصلی نوآوری هوش مصنوعی در جهان تا سال 2030 معرفی کرد.
کنگره آمریکا به دلیل ترس از پیشرفت چین در زمینه هوش مصنوعی، در سال 2018 کمیسیون امنیت ملی در این زمینه را تاسیس کرد. گزارش نهایی این کمیسیون که در مارس 2021 منتشر شد، زنگ خطر را به صدا درآورد و پیشرفت چین در زمینه هوش مصنوعی را تهدیدی برای برتری تکنولوژیک آمریکا قلمداد کرد.
بنابراین می توان بازگشت آمریکا به یونسکو را یکی از دستورالعمل های کمیسیون امنیت ملی امریکا و یکی از راهبردهای دولت این کشور برای مقابله با برنامه های چین در زمینه هوش مصنوعی دانست. حوزه ای که عرصه رقابت برای قدرت نسبی و نه قدرت مطلق، بین چین و آمریکاست. در این میانه کمک به فرهنگ جهانی و ارتقاء آموزش و حمایت از میراث فرهنگی، به شوخی نزدیکتر است.
116
