«سهیل شاهین» مدعی شد: "درحالیکه گروه طالبان همه شرایط برسمیت شناختن را دارا بوده و در صورت تحقق این موضوع زمینه همکاری بین حکومت طالبان و سایر کشورها فراهم می شود، نباید هیچ موضوعی سد راه به رسمیت شناخته شدن طالبان گردد چرا که به گفته وی به رسمیت شناخته شدن طالبان بویژه از سوی کشورهای همسایه به نفع همه است."
سهیل شاهین گفت: "به رسمیت شناختن حکومت طالبان خواست تمام مردم افغانستان است." به باور وی طالبان بیشتر خواسته های مردم افغانستان را برآورده کرده اند و حالا این خود مردم افغانستان هستند که خواهان به رسمیت شناختن حکومت طالبان در افغانستان از سوی جامعه جهانی و کشور های همسایه هستند.
پس ازبی پاسخ ماندن درخواست دولت طالبان از کشورهای غربی برای به رسمیت شناختن این گروه به عنوان حاکمیت جدید در افغانستان، موجب شده تا این بار طالبان دست به دامن کشورهای همسایه شود تا آنان این گروه را به رسمیت بشناسند.
دولت طالبان که از تابستان گذشته قدرت را در افغانستان مجددا در اختیار گرفته است، در ده ماه گذشته تلاش هایش برای متقاعد سازی جامعه جهانی برای پذیرش رسمی حاکمیت این گروه به در بسته خورده است.
طالبان که در حدود چند دهه برای بدست آوردن قدرت در افغانستان جنگ افروزی کرد، هیچگاه این تصور را نداشت که با تبدیل شدن به قدرت فائقه در این کشور با مشکلی به نام عدم تمایل جامعه بین المللی برای شناسایی رسمی حاکمیتش در افغانستان مواجه شود.
چالش های ناشی از عدم همکاری جامعه جهانی با دولت طالبان در افغانستان اگر به اندازه مصائب پیروزی در بیست سال جنگ در این کشور دشوار نباشد، کوچکترهم نیست و در حال حاضر این گروه برای تداوم حکومت و بقا خود به شناسایی رسمی حاکمیتش در افغانستان از سوی دیگر کشورها نیاز مبرم دارد.
نابود شدن بخش عمده زیرساخت های افغانستان در طول چند دهه جنگ داخلی و اشغال خارجی، مهاجرت و عدم بازگشت افراد تحصیل‌کرده و فقدان صنایع مورد نیاز برای تامین نیازهای جامعه موجب شده تا این کشور بشدت به واردات کالاهای مختلف به خصوص مواد غذایی، دارو و همچنین کمک های بین المللی محتاج باشد.
وابستگی حدود 70 درصد بودجه سالیانه افغانستان به کمک های خارجی تنها بخشی از میزان اتکای این کشور به خارج است که این مسئله دولت طالبان را بشدت گرفتار کرده است.
در شرایطی که دارایی حدود ده میلیارد دلاری بانک مرکزی افغانستان توسط آمریکا بلوکه شده است و جامعه جهانی نیزضمن قطع بخش عمده کمک ها به آن کشور، دریچه همکاری و تعامل با طالبان را بسته نگه داشته است،این گروه برای اداره امور افغانستان وارد مرحله ای بغرنج شده است که می تواند بتدریج بی ثباتی و هرج و مرج را در افغانستان افزایش دهد.
دولت طالبان به دلیل بی توجهی به خواسته جامع جهانی برای تشکیل دولت فراگیر در افغانستان، رعایت موازین دموکراسی و احترام به حقوق و ازادی های فردی و اجتماعی با پاسخ منفی کشورهای غربی برای پذیرش رسمی حاکمیت طالبان روبرو شده است و ادامه این شرایط برای این گروه مخاطره آمیز است.
دولت طالبان حالا چشم امید به کشورهای همسایه افغانستان دوخته است تا آنان در مسیر شناسایی رسمی این گروه پیشقدم شوند و این اقدام با گشودن پنجره های همکاری دو جانبه،دستکم بخشی از مشکلات طالبان را حل کند.
نویسنده: محمدرضا عسگری
117
