اخیرا، اسرائیل یک حمله هوایی ویرانگر دیگر را به غزه انجام داد که در آن دست‌کم 90 فلسطینی کشته و صدها نفر دیگر از جمله زنان، کودکان و نیروهای امدادی زخمی شدند. اسرائیل بار دیگر آوارگانی را که در اثر بمب‌های قبلی خود آواره شده بودند هدف قرار داد و منطقه‌ای را که به طور رسمی «منطقه امن» اعلام کرده بود به میدان کشتار تبدیل کرد.

به گزارش خبرگزاری ایران پرس، یک بار دیگر، این جنایت ها از سوی قدرت های غربی نادیده گرفته شد. آنها به قدری مشغول متهم کردن روسیه به جنایات جنگی بودند که نمی‌توانستند نگران جنایات جنگی بسیار بدتری باشند که متحدشان اسرائیل - با سلاح‌هایی که آنها تهیه می‌کردند- در غزه مرتکب می‌شد.

یا اینکه چگونه کشتن و آسیب رساندن به صدها غیرنظامی در تلاش برای هدف قرار دادن دو رزمنده حماس می‌تواند اساسی ترین اصول حقوق بین‌الملل را رعایت کند. اصل «نسبت» و «تمایز» به ارتش‌ها این الزام را می‌دهد که مزیت نظامی یک حمله را در مقایسه با تلفات احتمالی بر زندگی غیرنظامیان مورد ارزیابی قرار دهند.

اما اسرائیل کتاب قوانین جنگ را پاره کرده است. به گفته منابع داخل ارتش اسرائیل، اکنون کشتن بیش از 100 غیرنظامی فلسطینی در تعقیب یک فرمانده حماس قابل قبول است. حتی اگر به جای 100 غیر نظامی دو رهبر حماس ترور می‌شدند، بدون شک اسرائیل مرتکب جنایت جنگی شده است. اما این رژیم آموخته است که هر چه جنایات جنگی آن رایج تر شود، خشم کمتری برانگیخته می شود.

در روزهای اخیر، اسرائیل چندین مدرسه سازمان ملل را که به عنوان پناهگاه عمل می‌کردند، هدف قرار داده و ده‌ها فلسطینی دیگر را به شهادت رساندند. روز سه شنبه، حمله دیگری در "منطقه امن" المواسی 17 کشته برجای گذاشت.

به گفته آژانس پناهندگان سازمان ملل، آنروا، بیش از 70 درصد مدارس آن - تقریباً همه آنها به عنوان پناهگاه پناهندگان خدمت می کنند - بمباران شده اند.

اهداف دوگانه اسرائیل انتقام کتاب مقدس و از بین بردن غزه بوده است - یک نسل کشی برای بیرون راندن جمعیت وحشت زده به سمت کشور همسایه مصر.

تیراندازی به سوی همه

شش سرباز اسرائیلی اخیراً خاطرات خود را در مورد آنچه در دوران خدمت در غزه شاهد بوده اند بیان کردند - داستانی که رسانه های غربی به طور کامل از گزارش آن کوتاهی کرده اند.

به گزارش میدل ایست آی، فرماندهان به آنها اجازه داده اند که به میل خود به سوی فلسطینیان شلیک کنند. هر کسی اعم از مرد، زن یا کودک، وارد منطقه ای می شود که ارتش اسرائیل آن را به عنوان "منطقه ممنوعه" می پندارد در معرض تهدید قرار می گیرد.

در ماه مارس، روزنامه اسرائیلی هاآرتص هشدار داد که ارتش اسرائیل دقیقاً چنین "مناطق کشتار" را ایجاد کرده تا هر کس که وارد آن می شود بدون هشدار کشته شود.

یک سرباز ذخیره، که فقط با نام S شناخته می شود، گفت که یک بولدوزر کاترپیلار «ناحیه را از اجساد پاک می کند، آنها را زیر آوار دفن می کند و یا کنار می زند تا کاروان های کمک آنها را نبینند. این سرباز همچنین خاطرنشان کرد: «تمام منطقه [غزه که ارتش در آن عملیات می‌کند] پر از اجساد بود... بوی وحشتناک مرگ می‌آمد».

تعدادی از سربازان گزارش دادند که گربه‌ها و سگ‌های ولگرد که ماه‌ها مانند مردم غزه از آب و غذا محروم بودند، از اجساد مرده تغذیه می‌کنند.

مثل یک بازی رایانه ای

ارتش اسرائیل با تکیه بر رویه‌های نظامی آشنا در کرانه باختری اشغالی، سربازان خود را تشویق می‌کند تا حتی زمانی که در درگیری نیستند تیراندازی کنند. میدل ایست آی درمطلبی در این باره می نویسد: این فوران های تصادفی و بی رویه آتش به عنوان "حضور نمایشی" یا به طور دقیق تر، ایجاد وحشت و به خطر انداختن جمعیت غیرنظامی شناخته می شود .

در بخش دیگری از مطلب میدل ایست آی آمده است: در موارد دیگر، سربازان شلیک می کنند تا انرژی خود را تخلیه کنند، خوش بگذرانند، یا به قول یکی از سربازان، «تجربه» بودن در غزه را تجربه کنند.

یووال گرین، یک سرباز ذخیره 26 ساله از بیت المقدس، می گوید: "افراد فقط برای رفع خستگی تیراندازی می کردند."

یکی دیگر از سربازان، M، خاطرنشان کرد که "تیراندازی دیوانه وار و بی اندازه است، و نه فقط از سلاح های کوچک بلکه از مسلسل، تانک و گلوله های خمپاره هم استفاده می کنند.

الف، یکی از افسران اداره عملیات ارتش، خاطرنشان کرد که این روحیه تا زنجیره فرماندهی گسترش یافته است.

اگرچه تخریب بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد، کلیساها و سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی مستلزم مجوز از یک افسر ارشد است، اما در عمل، چنین عملیات‌هایی تقریباً همیشه مورد تایید قرار می‌گیرند. الف گفت: « اگر بی دلیل خانه‌ای را صاف کنیم، یا به کسی که مجبور نبودیم شلیک کنیم، هیچ‌کس اشک نمی‌ریزد.»

در مورد حال و هوای اتاق عملیات، A گفت که ساختمان‌های تخریب اغلب «حس یک بازی رایانه‌ای هستند». علاوه بر این، ادعای اسرائیل مبنی بر اینکه جنگجویان حماس بخش عمده ای از کشته‌شدگان غزه را تشکیل می‌دهند، محل شک است. هرکسی که در "مناطق کشتار" اسرائیل گرفتار می شد یا توسط یک سرباز بی حوصله هدف قرار می گرفت، "تروریست" نامیده می شد.

سربازان همچنین گزارش دادند که فرماندهان آنها خانه‌ها را ویران کردند نه به این دلیل که مظنون به خدمت به عنوان پایگاه برای جنگجویان حماس بودند، بلکه صرفاً به خاطر اصرار برای انتقام از کل جمعیت بودند.

فرهنگ خشونت

داستانی که این سربازان در نشریه 972 بیان کردند، نباید کسی را ،به جز آنهایی که هنوز ناامیدانه به افسانه "اخلاقی ترین ارتش اسرائیل در جهان" چسبیده اند، متعجب کند.

تحقیقات سی‌ان‌ان نشان می دهد که فرماندهان اسرائیلی که مقامات آمریکایی آنها را به ارتکاب جنایات جنگی در دهه گذشته متهم کرده اند، به سمت‌های ارشد در ارتش اسرائیل ارتقا یافته‌اند که کار آنها شامل آموزش نیروهای زمینی در غزه و نظارت بر عملیات در آنجا است.

یک افشاگر از گردان نتزاه یهودا که با سی ان ان. صحبت می‌کرد گفت که این فرماندهان که از بخش افراطی افراطی ارتدوکس اسراییل هستند، فرهنگ خشونت علیه فلسطینی ها را برانگیختند.

آنچه تازه است، شدت و مقیاس مرگ و ویرانی است که اسرائیل از 7 اکتبر اجازه داده است. آنها با حمایت غرب آستین ها را بالا زدند.