«عبدالوهاب بدرخان» مطلبی در پایگاه العرب قطر نوشت: قطعنامه 3379، «صهیونیسم» را نوعی از نژادپرستی به شمار می آورد.
اسرائیل این قطعنامه را محکوم کرد و لغو آن را خواستار شد، آمریکا نیز با آن مخالفت کرد و 72 کشوری که آن را تایید کردند، تحت فشار قرار گرفتند تا این که با ادامه این فشارها، مجمع عمومی سازمان ملل در 16 دسامبر 1991 این قطعنامه را لغو کرد و 12 کشور عربی علیه آن رای دادند و هفت کشور نیز در رای گیری شرکت نکردند.
واشنگتن در راستای نظارت بر روند صلح نوین در کنفرانس مادرید، برای لغو این قطعنامه اقدام کرد تا جایی که الغای این قطعنامه، شرطی اساسی برای موافقت با انتخاب «پطرس غالی» به عنوان دبیر کل سازمان ملل تعیین شد.
سوال اینجا است که اگر اسرائیل بعد از تصویب قانون «کشور یهود» همچنان خود را یک «دولت نژادپرست»نشان دهد، آیا مجمع عمومی سازمان ملل، بار دیگر بررسی این موضوع را از سر می گیرد؟
آمریکا به تازگی از طرح اسرائیل برای ساخت 400 واحد مسکونی جدید برای شهرک نشینان در شرق قدس استقبال کرده است.
واشنگتن به شکل ظاهری از تصمیمات مربوط به ساخت شهرک های جدید برای صهیونیست ها انتقاد می کرد اما اکنون سیاست رسمی آمریکا مشروعیت بخشیدن به شهرک سازی است.
قطعاً در مدت زمانی که از دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ باقی مانده است، آمریکا هر اقدامی را که اسرائیل بر خلاف قوانین بین المللی انجام دهد، جزء حق و حقوق این رژیم می داند.
از این رو، دلیلی برای توضیح درباره وضع قانون موسوم به کشور یهود ندید زیرا یهودی بودن اسرائیل را به رسمیت می شناسد، با وجود این که از ابعاد نژادپرستانه این قانون آگاه است.
شهرک سازی اسرائیل
هر تصمیمی که مسئولان اسرائیلی می گیرند یا هر اقدامی که انجام می دهند، مورد حمایت قانونگذاران آمریکایی است، واضح است آمریکا که نظام تبعیض نژادی (آپارتاید) در آفریقای جنوبی را به دلایل قانونی وسیاسی و در راستای احترام به ارزش ها و حفظ منافع خود محکوم کرد، اما در حال حاضر آمریکا در برابر تصویب قانون نژادپرستی اسرائیل، سکوت اختیار کرده است.
در همه بندهای قانون موسوم به کشور یهود، نشانه و دلیلی وجود دارد مبنی بر این که طراحان آن، نه فقط به این قانون به عنوان تحقق آرزوی تاریخی یهودیان اهتمام ورزیدند، بلکه این قانون به ویژه به عنوان سندی برای نقض همه حقوق فلسطینی ها است، حق تعیین سرنوشت، سرزمین، کشور، قدس و مقدسات و حتی «حق بازگشت»، همه اینها باعث شد که این قانون (کشور یهود) منحصرا برای یهودیان باشد.
در اوایل «روند صلح»، غربی ها مطالب زیادی با این مضمون نوشتند که اسرائیل عقب نشینی مهمی را برای حمایت از این روند انجام داده است، اما آن فقط دروغی برای ترویج صلحی بود که هرگز تحقق نیافت.
این مطالب همچنین دروغی برای گمراه کردن اهداف واقعی بود که اسرائیل و آمریکا به عنوان دو هم پیمان آن را مشخص کردند و اکنون به بخشی جدایی ناپذیر از قانونی تبدیل شده است که شهرک سازی را «ارزش قومیتی» بر می شمرد که اسرائیل برای حمایت از آن و تثبیت آن تلاش می کند.
بدون تردید، چنین قانونی، به نژادپرستی و جنایت های رژیم اشغالگر اسرائیل در حق ملت فلسطین و سرقت اراضی آنان مشروعیت می بخشد. این قانون در چارچوب قرارداد موسوم به «معامله قرن» قرار دارد و اگر چراغ سبز دولت آمریکا نبود که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت، این قانون تصویب نمی شد.
مترجم: کبری آقایی
139/116
بیشتر بخوانید:
واکنش‌ها به تصویب قانون "کشور یهود"
تصویب طرح نژاد پرستانه تشکیل کشور یهود در پارلمان اسرائیل/ تحلیل
گزارش: قانون «دولت یهود»؛ توطئه صهیونیستی- آمریکایی
