اولین زائر شهدای کربلا، صحابه خاص رسول خدا «ص» جابر بن عبدالله انصاری اسـت که با بدنی معطر و ذکرگویان، بر قبر دردانه پیامبر حاضر گشته و از سوز دل سه بار فریاد می زند: یا حسین! یا حسین! یا حسین! و بیھوش روی زمین می‌افتد.
عطیه دوست جابر، وی را به ھوش می‌آورد که ناگهان جابر صدا می زند: آیا دوست، جواب دوست خود را نمی‌دھد؟ و سپس خودش جواب خودش را می‌دهد: چگونه جواب مرا بدھی، در حالی که خون از رگ ھای گلویت بر سینه و شانه ات فرو ریخته و بین سر و بدنت جدایی افکنده است!!
اربعین هر سال می آید و ما را به زیارت حسین (ع) دعوت می کند، زیارتی که باعث می شود حسین (ع) را بهتر بشناسیم؛ پیام ها و محورهای قیام بزرگ حسین بن علی (ع) را مرور کنیم و به گوش بشریت برسانیم. با احیای اربعین و حرکت به سمت کربلا، آنچه حسین بن علی(ع) به سبب آن قیام کرد، حیات می یابد و صدای «هل من ناصر ینصرنی» ایشان در جهان طنین انداز می شود.
اربعین پایان حیرت و سردرگمی قافله اسرا نبود، بلکه آغازی بود برای گسترش زوایای قیام عاشورا. هدف امام حسین (ع) از برپایی واقعه عاشورا، روشنگری و آگاهی بخشی به مردم و همچنین نجات بخشی بشریت بود و پس از آن باید این اهداف برای همگان آشکار می شد. مسلمانان و غیرمسلمانان از هر کیش و آئینی در این روز غمبار، آه و ناله سرمی دهند و بر مظلومیت سرور و سالار شهیدان اشک ماتم می ریزند.
اربعین حسینی (ع)؛ پیاده‌روی زائران در مسیر نجف به کربلا
اربعین یکی از ویژگی های منحصر به فردی است که تنها درباره زیارت امام حسین (ع) مطرح است، و هیچ پیامبر و امامی نداشته است. تنها درباره زیارت ایشان است که مانند حج توصیه به پیاده رفتن شده است، این پیاده روی برای رفتن به زیارت، نه تنها برای هیچ امامی، بلکه برای پیامبر بزرگ اسلام (ص) نیز نبوده است. این پیاده روی با خود خستگی راه و زخم و تاول پا، سوختن زیر آفتاب و گرسنگی و چه بسا ناامنی دارد، اما همه برای زائر قبر حسین (ع) مرحله ای از مراحل سیر و حرکت او به سوی قرب الی الله محسوب می شود.
با توجه به ویژگی های بارز زیارت امام حسین (ع)، زائر باید از این فرصت کوتاه، حداکثر استفاده را ببرد و فضیلت زیارت اباعبدالله (ع) را از دست ندهد.
تلاوت قرآن در حرم مطهر امام حسین (ع)، زیارت با خشوع و حضور قلب، معرفت نسبت به جایگاه والای آن حضرت (ع)، علاوه براین ها، حفظ حقوق زائران دیگر و احترام به آنها، از اهمیت بسیاری برخوردار است و حالات معنوی و ارزشمندی را برای زائر ایجاد می کند. این حالات روحی، بهترین و گرانبهاترین توشه ای است که فرد زائر با خود به ارمغان می آورد. توشه ای که در هیچ کجا غیر از مسیر پیاده روی عاشقان حسینی (ع) نمی توان آن را یافت.
ای مسافر کربلا! هر جا دلت شکست، بدان، خدا در آنجاست و هر جا دلت حال و هوای حرم پیدا کرد، بدان، همان جا حرم و بارگاه حسین (ع) است. ای زائر اربعین! هنگام خواندن زیارت اربعین، سلام ما را هم به آقا و مولایمان برسان و ارادت ما را به ایشان ابلاغ کن، همو که در زیارت اربعین، به نقل از امام صادق (ع) دوستدار و حبیب خدا خوانده می شود، آنجاکه می فرمایند:
«سلام بر ولی خدا و حبیبش، سلام بر دوست خدا و نجیبش، سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش، سلام بر حسین مظلوم شهید، سلام بر آن دچار گرفتاری ها و کشته اشک ها...».
ای زائر اربعین! تو آمده ای تا با خواندن زیارت اربعین، شهادت دهی که حسین دوست و فرزند دوست و برگزیده ی تو بود؛ همان کسی که خداوند شهادت را برای او و خانواده اش برگزید. حسینی که وارث همه انبیای الهی بود و در شرایطی که بیم آن می رفت که ثمرات تلاش هاى انبیا و به ویژه پیامبر خاتم (ص) به فراموشى سپرده شود، دین اسلام را احیا کرد.
چرا از اربعین حسینی می‌ترسند؟
ای عاشق حسین (ع)! زیارت باید با معرفت باشد، فلسفه فداکاری امام حسین(ع) در زیارت اربعین ایشان به وضوح آمده است. حسین (ع)، خون خود را نثار کرد، تا مردم را از سرگردانی و گمراهی نجات دهد. او در دعوت مردم جای عذر و بهانه ای برای کسی نگذاشت و بی دریغ جان خود را در راه پروردگار داد.
ای زائر حسین (ع) که به اربعین رسیده‌ای و می خواهی با اربعینی‌ها هم‌نوا شوی! معرفت نسبت به هدف و قیام امام حسین (ع)، بار وظیفه‌ات را سنگین‌تر می کند. تو که هدف فداکاری و ایثار امام و پیشوایت را شناخته‌ای، نمی توانی حتی پس از قرن‌ها نسبت بـه این واقعه بی‌تفاوت باشی؛ از همین رو، در زیارت اربعین، از دشمنان اهل بیت (ع) برائت می جویی و دوستدار دوستداران آن حضرت (ع) هستی؛ چراکه شرط صحت ولایت اهل‌بیت (ع)، دشمنی با کسانی است که غاصب حق خلافت آنان بوده، آنان را آزار داده، به قتل رسانیده اند و فضائل آنان را انکار کرده‌اند.
زیارت اربعین اباعبدالله الحسین(ع)
ای دوستدار حسین که حب اهل بیت (ع) را همچون گوهری گرانبها در سینه داری و حرارتی از عشق حسین (ع) در وجودت شعله ور است، برای نصرت و یاری امام حسین (ع) چه کرده ای؟ برای زمینه سازی ظهور انتقام گیرنده خون حسین (ع) چه کرده ای؟ همان منجی که همه ادیان الهی منتظر ظهورش هستند! در آخرین فراز از زیارت اربعین، خطاب به منجی عالم بشریت عرضه بدار: «به بازگشت شما ایمان دارم؛ براساس قوانین دینم، و عواقب عملم، دلم تسلیم شماست و کارم پیرو کار شماست و یاری ام برایتان آماده است تا آن که خدا در ظهورتان اجازه دهد پس با شمایم نه با دشمنان شما».
زیارت امام حسین (ع) و دعا برای حوائج مادی و معنوی زیر قبه آن حضرت بسیار سفارش شده است.
نقل شده، امام هادی (ع) بیمار شدند و کسی را اجیر کردند به عراق بیاید و برای شفای آن حضرت تحت قبه دعا کند. شخصی سؤال کرد شما که خودتان امام هستید چرا این سفارش را می کنید. امام هادی (ع) فرمودند: خداوند به برخی مکانها عنایت دارد، مثلاً در مکه به حجر الاسود، یا در روز عرفه به عرفات و برگزاری دعای عرفه، همین طور خداوند استجابت دعا زیر قبه حضرت امام حسین (ع) را ضمانت کرده است.
همچنین، روایت شده است «خداوند در عوض شهادت امام حسین(ع) چهار ویژگی عطا کرده است: شفا را در تربتش نهاد، اجابت دعا را زیر قبّه‌اش قرار داد، ائمه بعدى از نسل او هستند، مدت زمانى را که زائران آن‌حضرت براى زیارت مى گذرانند، جزو عمرشان به حساب نمی آورد».
در این روزها که جهان درگیر بیماری کروناست و این ویروس منحوس به جان بشر افتاده، جا دارد که برای عاشقان امام حسین (ع) و آرزومندان زیارت بارگاه نورانی آن حضرت (ع) که در بستر بیماری به سر می برند، دست به دعا برداریم و شفای عاجل همه آنان را از سرور و سالار شهیدان درخواست کنیم. در این ایام با برکت، از امام حسین (ع) که همچون خورشیدی تابان، جلوه گر همه خوبی هاست، عاجزانه درخواست می کنیم که ما را همراه خیل عظیم عاشقانش بپذیرد و بر ما نظر کند تا بتوانیم به زیارت مرقد و پاک و مطهر ایشان نائل شویم و راه مقدس ایشان را ادامه دهیم و در همه حال از دین خدا دفاع کنیم و در جهت تعالی ارزش های دینی و اسلامی برآییم.
پریسا عسگری سمنانی
