به گزارش ایران پرس، یکم اردیبهشت ماه روزی که نگارش کتاب گلستان آغاز شد، در ایران به عنوان روز سعدی نامگذاری شده است. ابومحمد مشرف‌الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف متخلص به سعدی شیراز، شاعر و نویسنده پارسی‌گوی نامدار ایرانی است که تاثیر انکارناپذیری بر زبان فارسی گذاشته بگونه ای که شباهت قابل توجهی بین زبان فارسی امروزی و زبان سعدی وجود دارد.
آثار او در دوره ای در مدرسه‌ها و مکتب‌خانه‌ها به عنوان منبع آموزش زبان فارسی تدریس می‌شد.وی برخلاف برخی نویسندگان هم دوره یا پیش از خود، ساده‌نویسی و ایجاز را در پیش گرفت و به همین دلیل در زمان حیات خود شهرت فراوانی بدست آورد.
به همین مناسبت، همچنین، نظر چند تن از بزرگان فرهنگ و ادب ایران و جهان درباره ی استاد سخن، سعدی آورده شده است:
1-از سعدی مشهور سخن شعر روان جوی
کو کعبه فضل است و دلش چشمه زمزم
(مجد همگر-شاعر قرن هفتم و همدوره ی سعدی)
2-همام را سخن دلفریب و شیرین است
ولی چه سود که بیچاره نیست شیرازی
(همام تبریزی-شاعر)
3-کاش تمام "مطول" را از من می گرفتند و این سخن [سعدی] را به من می دادند که"از بستر نرمش به خاکستر گرمش نشاند."
(سعدالدین تفتازانی-مولف مطول)
4-شاعری شیخ عموما لبریز از جذبات است.او دست به هر یک از اقسام شعر که زده و در آن طبع آزمایی که نموده،از روی تقلید یا از نظر رسم و رواج عصر نبوده و می داند که عنصر اصلی شعر و شاعری احساسات و جذبات است
و لذا هنگامی سخن می گوید که در دلش جذبه ای پیدا شود...
(علامه شبلی نعمانی،شعر العجم)
5-طرز سعدی بر استواری لفظ و روانی معنی مبتنی است و همین نکته است که سخن او را در شیوه ی سهل ممتنع به سرحد اعجاز رسانیده است.معانی لطیف تازه را در عبارت آسان بیان می کند و از تعقید و تکلف برکنار می ماند.هر چند سخنش یکسره از صنعت خالی نیست،نشانه ی صنعتگری در آن چندان بارز نیست.توانایی او در تعبیر چندان است که معانی و اندیشه های او اگر چند عادی باشد به هیچ وجه مبتذل و متداول به نظر نمی آید و گویی لطف بیان شیخ آنها را از حدود معانی عادی بالاتر می برد.ضرورت که شعر بسیاری از شاعران را به خلل های لفظی و معنوی آلوده است،در شعر وی اگر هست چندان به چشم نمی آید و نقل و اخذ مضمون دیگران هم در نزد وی چنان با تصرف همراه شده است که حتی در این گونه موارد هم غالبا بی هیچ اندیشه و تامل برتری او بر آن که پیش از او اندیشه ی او را داشته است روشن می شود.
(دکتر عبدالحسین زرین کوب،با کاروان حله)
6-بوستان و گلستان سعدی برای دانشجویان غرب جاذبه ی خاصی دارد،اما علاوه بر آنها سعدی به عنوان شاعر بزرگ،سراینده ی قصاید استادانه با مضامین عام است که تجربیات انسانی را تصویر می کند و نیز صاحب قصاید خاصی(از قبیل رثا درباره ی نابودی خلافت به وسیله ی مغولان در 1258 میلادی است که جذبه ی بسیاری برای خوانندگان ایرانی دارد.)
در آثار سعدی آمیزه ای از محبت،تسلیم و رضا و ظرافت طبع و نیز گرایشی به احتراز از دو دلی های توان فرسا به چشم می خورد،چنان که وی را در نظر بسیاری از مردم محبوب ترین نویسنده ی نمونه در قلمرو فرهنگ ایرانی قرار می دهد.
(دایره المعارف بریتانیکا)
7-سعدی بزرگ ترین شاعر تعلیمی و بزمی ایران و یکی از کسانی است که دارای بیشترین تاثیر جهانی بوده اند.او را باید در شمار کسانی چون فردوسی و دانته در نظر گرفت...
اشعار سعدی بر خلاف اشعار صوفیانه ی عطار و مولوی جنبه ی دنیوی و عملی دارد و گاهی ماکیاولی است. جامعیت آنها سبب شده که از نفوذ جهانی و ارزش تاریخی برخوردار باشد.این اشعار آیینه ای است از جنبه های نیک و بد حیات شرق در آن روزگار.
(جورج سارتون، مقدمه بر تاریخ علم)
118/111
بیشتر بخوانید:
مراسم بزرگداشت یاد روز سعدی/تصاویر
برگزاری ششمین دوره اهدای جایزه سعدی به خادمان زبان فارسی در هند
مراسم بزرگداشت روز سعدی در تاجیکستان
