محمد مهدی غفاری: دستور رئیس جمهوری فیلیپین به این دلیل صادرشد که بین او و اوباما رئیس جمهوری آمریکا دریک هفته گذشته، در اجلاس لائوس بی نزاکتی رخ داد و ظاهرا رد و بدل شدن الفاظ توهین آمیز بین این دو رئیس جمهوری، کار را به تنش در روابط کشانده است.
با این حال بعید به نظر می رسد که روابط نظامی چندین ساله آمریکا و فیلیپین به دلیل یک توهین، تیره شود و به خروج نظامیان آمریکایی ازمناطق جنوبی فیلیپین بی انجامد.
فیلیپین بعد از رهایی از استعمار اسپانیا و ژاپن، تحت استعمار نو آمریکا قرار گرفت و آمریکایی ها وعده دادند که پس از شکل گیری و انسجام یک راهبرد سیاسی و امنیتی، حضوری در خاک فیلیپین نخواهند داشت.
اما این اظهارات و موضع گیری مقامات آمریکایی، در دوران جنگ سرد بود و شواهد و قراین نشان می داد که آمریکا نه تنها از خاک فیلیپین بیرون نخواهد رفت بلکه با بستن قرار دادهایی عملا دولت های روی کار آمده در فیلیپین را در مسیر سر سپردگی بیشتر به واشنگتن سوق خواهد داد.
نمونه بارز آن را می توان در دوران حاکمیت بیست و یک ساله "فردیناند مارکوز" دیکتاتور نام آشنای فیلیپین دید که با عقد قرار داد های نظامی و امضای پیمان ترتیبات دفاعی - امنیتی با آمریکا، عملا فیلیپین را به پایگاهی برای واشنگتن تبدیل کرد.
صرف نظر از اینکه چه تعداد از شهروندان فیلیپینی ازسلایق سیاسی مختلف، قربانی مبارزه با سیطره جویی آمریکا در دوران مارکوز شدند، واقعیت این است که فیلیپین هنوز به یک استقلال رسمی در مفهوم رایج دیپلماتیک آن دست نیافته است.
زیرا افرادی که بعد از فر دیناند مارکوز به عنوان رئیس جمهور به قدرت رسیدند در انطباق با شرایط و منافع آمریکا عمل کردند.
اگرچه خانم گلوریا آرویو رئیس جمهوری پیشین فیلیپین در مقطعی که بهعنوان سناتور انتخابی در سنای این کشور، قانون تخلیه پایگاه های خلیج "سوبیک "و "کلارک "از نیروهای نظامی آمریکا را با تلاش فراوان به تصویب رساند، اما دیری نپایید که آمریکا همین رئیس جمهوری را موظف کرد تا بر اساس پیمان ترتیبات دفاعی - امنیتی منعقد شده بین دو کشور، از آمریکا در مبارزه با آنچه که تروریسم خوانده می شود دفاع و حمایت کند.
درواقع آمریکا با بزرگنمایی تروریسم، بار دیگر نیروهای نظامی خود را وارد خاک فیلیپین کرد.
شاید بتوان، اعتراضات مستمر اقشار مختلف فیلیپین در مورد کاهش نیروهای نظامی آمریکا در این کشور را یک گام مثبت ارزیابی کرد اما، تا زمانی که بین دولت ها و ملت ها انسجام کافی وجود نداشته باشد و دولت فقط ابزار سلطه تلقی شود، بحث مبارزه با سلطه جویی نظامی آمریکا بی فایده است.
برخی کارشناسان بر این باور هستند که رئیس جمهوری فیلیپین برای کسب اعتبار بیشتر بین مردم کشورش، دستور خروج نظامیان آمریکایی را از فیلیپین صادر کرده است، اگر این تلقی درست باشد بی شک ماهیت ضد امریکایی بودن دوترته برای مردم کشورش آشکار خواهد شد.
اما اگر فرض بر این گرفته شود که دوترته می خواهد از یک جایی روابط نظامی کشورش با آمریکا را به حالت تعلیق درآورد و این رویکرد حتی می تواند از یک توهین شروع شود، در آن صورت باید منتظر عملکرد بعدی رئیس جمهوری فیلیپین ماند.
