به گزارش ایران پرس به نقل از هیسپان تی وی، در ونزوئلا جرم هایی بدون مجازات در حال رخ دادن هستند، قتل و کشتار، تخریب اموال عمومی، سوزاندن مردم به ظن طرفداری از چاویسم فرق چندانی با قطع هزاران اصله درخت در شهرهای کشور ندارد.
تنها روز چهارشنبه هفته گذشته 45 اصله درخت در خیابان 63 شهر «ماراکایبو» Maracaibo به زمین انداخته شد. آیا کسی هست که به فکر درختان (افراد قربانی) باشد؟ آیا همانطور که برای حمایت از حقوق حیوانات سازمان و انجمن تشکیل می شود، برای حمایت از درختان هم باید کاری انجام شود؟ کسی بایدعادلانه در این مورد تحقیق کرده و مسببان آن را شناسایی و سپس مجازات و تحریم کند.
تهدید های خارجی
به نظر نمی رسد که احساس خطر درباره دموکراسی در ونزوئلا، در ادامه فرایند انقلابی گری، ازداخل کشور نشات گرفته باشد، بلکه از خارج از مرزهای ونزوئلا بیشتر احساس می شود.
همکاری که از ماه ها پیش علیه ونزوئلا شکل گرفته حتی تا واتیکان نیز رسیده است، و این موضوع تا به امروز هیچ مورد مشابهی درهیچ کشوری نداشته است.
با محوریت واشنگتن، مخالفت با ونزوئلا، به تمام کشور های آمریکای لاتین و اتحادیه اروپا سرایت کرده است.
اقدامات آنها به گونه ای است که به نظر نمی رسد از متزلزل کردن پایه های حکومت «نیکولاس مادورو»، رئیس جمهوری ونزوئلا، به سادگی دست بکشند.
اظهارات اخیرمقامات کاخ سفید بویژه شخص «رکس تیلرسون» Rex Tillerson وزیرامور خارجه آمریکا که در نشستی مطبوعاتی اعلام کرد، «آژانس های امنیتی آمریکایی در حال بررسی راه های افزایش فشار بر رئیس جمهوری ونزوئلا هستند تا در نهایت منجر به ترک قدرت از سوی وی شوند» به وضوح از مجموعه اقداماتی که علیه ونزوئلا در حال شکل گیری است، پرده بر می دارد.
پس از آن نیز وجهه ونزوئلا را در شورای حقوق بشر تخریب کردند و در ادامه، تحریم های بیشتری را ضد این کشور اعمال کردند. حتی سازمان کشورهای آمریکایی، علی رغم تحمل 5 بار شکست، زیر نظر سیاست های ایالات متحده آمریکا علیه ونزوئلا اقدام می کند.
لازم به یادآوری نیست که جنگ رسانه ای علیه ونزوئلا به گونه ای فزاینده در حال پیشروی و تشدید است، به گونه ای که تقریبا کل قاره را در بر گرفته است.
اما امروزعلی رغم همه این تلاش ها، با پیروزی مجلس موسسان و حمایت مردم از برگزاری انتخابات آن، جبهه مخالفان و متحدان آن ها به شدت تضعیف شده است. به همین دلیل این امکان وجود دارد که مخالفان برای انتخابات بعدی (انتخابات دولتی و شهرداری ها) که در 10 دسامبر برگزار می شود خود را آماده سازند و افراط گرایان خشونت بیشتری را از خود در خیابان های ونزوئلا نشان دهند.
شکست مخالفان مادورو در کیتو
دو ماه پیش، در نشستی که در میامی با حضورعده ای از خبرنگاران خارجی و سران برجسته مخالفان ونزوئلا برگزار شد، گفته شد که پس از مادورو نوبت «اوو مورالس»، رئیس جمهوری بولیوی، و سپس «دانیل اورتگا»، رئیس جمهوری نیکاراگوئه خواهد بود.
در این مجال، هنگامی که در مورد اکوادور سوال پرسیده شد، آن ها ترجیح دادند که سکوت کنند، چرا که تصور می کنند که در اکوادور «لنین مورنو» به تنهایی تغییر را صورت می دهد.
نتیجه این ایده پردازی ها آن شده است که تا کنون لنین مورنو، رئیس جمهوری اکوادور، با انتقاداتی از سوی «رافائل کورئا»، رئیس جمهوری پیشین وچپگرای این کشور، مواجه شده است، ضمن آنکه با محکومیت «خورخه گلس» Jorge Glass، معاون رئیس جمهوری، پیش بینی می شود که بحران موجود به فرو پاشی حزب «اتحاد کشور» (مترجم: حزب چپ اکوادور و نیز حزب رئیس جمهوری سابق این کشور) ختم گردد.
اما با این همه در روزهای گذشته وزیر امورخارجه اکوادور از دولت مادورو و برگزاری انتخابات مجلس موسسان دفاع کرد تا نشان دهد که کیتو از مسیر منحرف نشده است.
از سویی دیگر پس از انتخابات مجلس موسسان، آنچه بیش از همه تعجب بر انگیز است، آن است که پس از سه روز، زمانی که آرامش به خیابان های شهرها بازگشته بود، یک گردهماییِ از قبل برنامه ریزی شده علیه نتایج انتخابات مجلس موسسان شکل گرفت که مورد حمایت خارج از مرزهای ونزئلا نیز بود. این آخرین دست و پا زدن غریق، پیش از فرو رفتن در آب است. با این همه آنچه بیشتر توجه همگان را به خود معطوف می کند آن است که چرا نتایج انتخابات مجلس موسسان ونزوئلا باید بر دیگر کشور ها اثر گذار باشد.116/111
بیشتر بخوانید:
دامه دخالت سازمان کشورهای آمریکایی در امور داخلی ونزوئلا/ آلماگرو: ونزوئلا انتخابات برگزار کند
انتقاد ونزوئلا از تهدیدهای آمریکا ضد آن کشور
