به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، پایگاه اینترنتی دیدبان حقوق بشر اعلام کرد این سازمان حقوق بشری خواستار رد صلاحیت مایک پومپئو برای تصدی سمت ریاست سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا سیا به سبب تخلفات گسترده او شد.
در این گزارش آمده است: دیدبان حقوق بشر اعلام کرد سناتورهای آمریکایی باید به سبب وجود نگرانی های فزاینده در این باره که مایک پمپئو عضو مجلس نمایندگان آمریکا از اختیارات سیا در ارتباط با نظارت و دیگر اختیارات این نهاد به روش هایی استفاده خواهد کرد که سبب نقض حقوق بشر در سطح گسترده می شود، صلاحیت او را برای تصدی سمت مدیریت آژانس اطلاعات مرکزی رد کنند.
ماریا مک فارلند سانچز مورنو مدیر مشترک برنامه آمریکا در دیده بان حقوق بشر گفت: «واکنش های پمپئو به سوالاتی درباره شکنجه و نظارت های جمعی به صورتی خطرناک در این باره مبهم هستند که آیا او سوء رفتارها را تأیید می کند یا خیر و آیا اینکه او در پی رد حمایت های قانونی موجود در این باره می باشد یا خیر.» او همچنین گفت: «ناکامی پمپئو در رد صریح استفاده از شکنجه و نظارت های جمعی، به همراه پیشینه او در حمایت از روند زیر نظر گرفتن آمریکایی ها و تأیید برنامه شکنجه سیا در گذشته سبب شده است به این نتیجه برسیم که او نباید هدایت سیا را در دست بگیرد.»
نظارت جمعی:
پمپئو در ژانویه سال دو هزار و شانزده مقاله ای در روزنامه وال استریت ژورنال نوشت و در آن از تصویب قانون آزادی در آمریکا 2015 انتقاد کرد، هر چند که خود او به این قانون رأی مثبت داد. این قانون سبب محدود شدن آژانس امنیت ملی (ان اس ای) در جمع آوری نظام مند مکالمات تلفنی آمریکایی ها می شود. او در این مقاله از کنگره خواست «قانون احیای روند جمع آوری همه فراداده ها را تصویب کند» که شامل سابقه تماس ها از قبیل تاریخ آنها، طرف ها و مدت این تماس ها می شود و سبب «تزریق اطلاعات مالی و روزمره با پایگاه های جامع و قابل جستجو می شود.»
پمپئو در پاسخ به سوالات مکتوب کمیته منتخب سنا درباره این موضوع (قبل از برگزاری جلسه استماع خود)، خاطرنشان کرد که او موضع خود را در حمایت از احیای برنامه نظارت بر فراداده های تلفنی «تغییر نداده است.» با وجود مطرح شدن سوالات مکرر مکتوب و شفاهی در چارچوب جلسه استماع؛ پمپئو همچنان در این باره مبهم عمل کرد که منظور او از عبارت «اطلالعات روزمره مرتبط با سبک زندگی» چیست.
پمپئو در درخواست های خود برای احیای برنامه نظارت دولت بر سابقه تماس های تلفنی، از نظارت جمعی استقبال کرد. در حالی که او بارها از تمایل برای پیگیری این قانون -در صورت تأییدش به عنوان مدیر سیا- خبر داد، دیگر سخنان او در ارتباط با نظارت سبب بروز نگرانی ها در این باره شده است که او ممکن است در پی تغییر محدودیت های قانونی موجود بر سر راه نهادهای اطلاعاتی در ارتباط با اختیارات نظارتی باشد.
دیده بان حقوق بشر علام کرد پمپئو همچنین می تواند به سیا اجازه دهد اطلاعات مرتبط با نظارت بر مردم را از دولت های خارجی به روشی دریافت کند که به طور فزاینده ای سبب زیر سوال رفتن «اصلاحیه چهارم» و دیگر محدودیت های داخلی در زمینه نظارت می شود.
هم اکنون، یک دستورالعمل مانع از آن می شود تا سیا بتواند اقدام به انجام دادن نظارت های الکترونیکی در داخل آمریکا به عنوان یک موضوع کلی شود.
با این حال، وکلای اطلاعای بلندپایه در آمریکا بارها از تمایل برای تصویب تئوری های قانونی مخفی خبر داده اند که اجازه نظارت را حتی در مکان هایی می دهد که به نظر می رسد قانون در این مکان ها آنها را ممنوع یا محدود کرده است. علاوه بر این، سیا پیشینه ای وحشتناک در ارتباط با جاسوسی داخلی از جمله زیر نظر گرفتن گروه های فعال آفریقایی-آمریکایی دارد، همان گونه که در گزارش کمیته سنات در اواسط دهه هزار و نهصد و هفتاد مستند شده است. دیده بان حقوق بشر اعلام کرد سیا باید تحت هدایت مدیری قرار داشته باشد که اهمیت حقوق مربوط به حقوق خصوصی را درک می کند تا از به وجود آمدن خطر تکرار تبعیض ها در گذشته جلوگیری شود.
شکنجه:
پمپئو طی جلسه استماع خود به سوالات در این باره پاسخ داد که آیا غرق مصنوعی و دیگر «تکنیک های بازجویی پیشرفته» که سنا در گذشته از آنها استفاده می کرد، شکنجه بودند یا خیر. او گفت این اقدامات بر اساس قانونی که در سال دو هزار و پانزده اجرایی شد، غیر قانونی بودند. با این حال، پمپئو از باراک اوباما به سبب پایان دادن به برنامه بازجویی سیا انتقاد کرد و گفته بود استفاده این سازمان در گذشته از «تکنیک های پیشرفته بازجویی در راستای قانون» بوده است-حتی با آن که این روش های سیا نوعی شکنجه بودند که قبل از آن که سیا استفاده از آنها را در سال دو هزار و دو آغاز کند، بر اساس قوانین بین المللی و قوانین آمریکا ممنوع بودند. قانون جدیدی که پمپئو به آن اشاره کرد با درخواست از ارتش و نهادهای اطلاعاتی آمریکا برای استفاده تنها آن دسته از تکنیک هایی که در آیین نامه رزمی ارتش آمریکا وجود دارند، صرفا سبب تقویت قوانین ضد شکنجه در آمریکا می شود.
پاسخ های مکتوب پمپئو به این سوالات سبب ایجاد نگرانی های بیشتری شده زیرا او خاطرنشان کرد با اعضای سیا رایزنی خواهد کرد تا دریابد آیا استفاده از آیین نامه رزمی ارتش آمریکا «مانعی» بر سر راه جمع آوری اطلاعات محسوب می شود و این که آیا باید این آیین نامه از نو نوشته شود یا خیر. می توان این آیین نامه را هر دو سال مورد بازنگری قرار داد اما این تغییرات باید سی روز قبل از اجرایی شدن، اعلام شود. با توجه به تأیید برنامه بازجویی سیا توسط پمپئو در گذشته، باز بودن او به روی تعدیل آیین نامه رزمی ارتش آمریکا سبب بروز نگرانی هایی در این باره شده است که سیا تحت مدیریت او می تواند در پی استفاده دوباره از شکنجه باشد.
سخنان درباره افشاگران و مسلمانان:
دیده بان حقوق بشر اعلام کرد پمپئو در مصاحبه ای در فوریه سال دو هزار و شانزده گفت که ادوارد اسنودن پیمان کار سابق ان اس ای باید به سبب افشای اسناد محرمانه آژانس امنیت ملی -که به باور اسنودن شامل شواهدی در ارتباط با استفاده سوء از نظارت دولت آمریکا بر شهروندان این کشور و مردم سراسر جهان است- «حکم اعدام» دریافت کند. این موضع سخت گیرانه احتمالا سبب ارعاب اعضای سیا تحت هدایت پمپئو و دیگر افشاگران احتمالی امنیتی از ارائه گزارش درباره نقض حقوق بشر خواهد شد.
پمپئو همچنین رهبران مسلمانان را در آمریکا «شریک جرم های احتمالی» در وقوع حملات خشونت آمیز در آمریکا عنوان کرد و به اشتباه مدعی شد آنها در انتقاد از این حملات که مسلمانان آنها را مرتکب شده اند، ناکام ماندند. او همچنین گفت این رفتار «سبب بروز تردیدهایی در ارتباط با تعهد به برقراری صلح توسط حامیان دین اسلام شده است.»
همان گونه که نشریه اسنترسبپ گزارش داد، پمپئو در سخنرانی سال دو هزار و چهارده خود در یک کلیسا، «اقلیت» مسلمانان را که «از مسیحیان تنفر دارند، تهدیدی برای آمریکا» توصیف کرد. دیده بان حقوق بشر اعلام کرد این سخنان نشان دهنده یک رویکرد متعصبانه در ارتباط با مسلمانان است که می تواند به رفتار تبغعیض آمیز با آنها منجر شود که این موضوع به نوبه خود نقض حقوق اساسی محسوب می شود.
مک فارلند گفت: «تحقیر آشکار مسلمانان توسط پمپئو به همراه حمایت او از جاسوسی های جمعی سبب تقویت نگرانی ها در این باره می شود که او نمی تواند سیا را به روشی قانونی و غیر تبعیض آمیز اداره کند.» او همچنین گفت: «او گزینه مناسبی برای مدیریت سیا نیست.»113/112
